بابک مومنی - مربی بخش کشاورزی دانشگاه پیام نور و دانشجوی دکتری سازه های آبی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رضا عظیمی - مجری طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری استان های شمالی کشور
محسن مسعودیان - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه عاوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ایرج صاعدی - مدیر آب و خاک و امور فنی و مهندسی سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران

عدم امکان افزایش سطح زیر کشت برنج در کشوری مثل ایران که با مشکل کم آبی از یک سو و شرایط بسیار طاقت فرساو سخت کشت و کار در کرت های شالیزار ی سنتی ناهموار، نامنظم، پراکنده و فاقد شبکه های فرعی آبیاری و زهکشی و جاده هایدسترسی از سوی دیگر مواجه است، اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالی زاری رابه عنوان اصلی ترین زیرساخت تامین کنندهپایداری تولید برنج را امری اجتناب ناپذیر برای حرکت در مسیر خودکفایی برنج می نمایاند. اما کندی پیشرفت طرح و مشکلاتفنی و اجتماعی کشاورزان نشان می دهد طرح در تحقق بخشی از اهداف موردنظر چندان موفق نبوده است . این مقاله طی یکبررسی میدانی، مصاحبه با بهره برداران و بحث و تبادل نظر با کارشناسان به بررسی مشکلات این طرح در چهار گروه تمهیداتپایه، مسائل طراحی، مشکلات و کمبودهای اجرایی و نهایتا مشکلات بهره برداری و نگه داری پرداخته است.

تجهیز و نوسازی، شالیزار، ارزیابی میدانی، طراحی، اجرا، بهره برداری و نگه داری