تشخص بخشی به منظر بافت های تاریخی به کمک نور پردازی

منظر در اشکال طبیعی و انسان ساخت، بیانی آشکار و دیدنی از مجموعه فعالیتها، توقعات و ملازمات ساکنان آن محیط می باشد (طبیبیان، 1382: 38). به عبارت دیگر منظر شهری آن بخش از محیط است، که برکنش و واکنش شخص و نتایج اعمال او موثر است. در منظر شهری است که بخشی از اطلاعات بالقوه به کیفیتی مستقیما محسوس (بالفعل) تبدیل می شود (پاکزاد، 1385: 101 ). نور به عنوان یکی از عناصر غیر کالبدی منظر شهری، تاثیر بسیار زیادی در کیفیت فضا، احساس، ادراک، تصویر ذهنی افراد از محیط، رفتار و حتی سلامت جسمی و روحی افراد دارد. هنر نور پردازی یکی از موثر ترین عوامل ایجاد حس فضای معماری و شهری است که می تواند تقویت کننده هویت و ارتقاء شخصیت یک مکان باشد. در این میان بافت تاریخی به عنوان نقاط با ارزش شهری دارای اهمیت بسیار زیادی هستند که به سبب همین ارزش ها اهمیت نور پردازی مناسب در این حوزه را دو چندان می کند. هدف از نگارش مقاله حاضر تشریح راهکار های نورپردازی مصنوعی بناهای تاریخی با بهره گیری از شناخت هویت بافت و درک بنا و رسیده به ایده اصلی طرح نور پردازی است. در پی این هدف بر اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و بر پایه گردآوری کتابخانه ای، راهکارهای نورپردازی مصنوعی در جهت هویت بخشی به بافتهای تاریخی با توجه به موقعیت سایت، سبک معماری و درجه سلامت بنا و بافت ارائه گردید.

Keywords:

بافت های تاریخی , نورپردازی , نور , منظرشهری