رضا فراشی - دانشجوی دکترای تخصصی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

در این مقاله فضای بینابین به عنوان عامل بالقوه ای برای تبدیل شدن به فضای شهری گرد هم آوردن شهروندان با گرایشهای متفاوت درکنار هم و زمینه ای برای تعاملات اجتماعی، طرح شده است . چرا که معتقدیم یکی از اشکالات عمده در نظام شهری کشورمان مسالهشهروندی و بازگرداندن روحیه شهروندان در قبال شهرشان است . لذا با رویکردی توصیفی نگاهی داریم به مفاهیم مکان، فضا، فضایبینابین، فضای عمومی، نقش فضاهای بینابین و فضاهای عمومی در تعاملات اجتماعی، تا بتوان سمت و سویی یافت در جهت شهریمطلوب با شهروند واقعی که در مقابل شهرش مسول و نسبت به آن متعهد است.

فضای بینابین ، فضای عمومی ، تعامل اجتماعی ، فضای کالبدی ، فضای محتوایی