مجتبی زرگرزاده دزفولی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
بهناز بابائی مراد - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، ایران

حلقه مرکزی شهر همدان به دلیل نظام شعاعی خود و انطباق هسته شهر جدید (خیابان کشی بعد از 1310 ) برروی شهرقدیم (بافت بازارو تپه هگمتانه و...) امروزه در تقابل دو اهرم کهن و مدرن ، به مجموعه ای غنی از سبک و سیاق هایمعماری و شهرسازی با وجود لایه های مختلف طراحی شهری در ابنیه آن به فواصل و فراخور زمانی، تبدیل شده استکه با کاوش و شناسایی آنها ، می توان حلقه مفقوده در جهش آنی معماری و شهرسازی کهن به مدرن در دستیابی بهشکل منسجم شهری را در آن یافت .برای دستیابی به وحدت کالبدی هسته مرکزی شهر همدان در گذشته ،تعاملات اجتماعی و معنایی از شروط اصلی آنبوده است ، امروزه افت کیفیت کالبدی آن و عدم توانمندی ایجاد تعاملات معنایی و انسجام کالبدی در درون و برون خودمنجر به صدمه خوردن این تجربه شده است.در این نوشتار،در گام اول تعامل کالبدی و عملکردی حلقه مرکزی و عناصر وابسته اش در درون محدوده و سپس بهبررسی محدوده ی فوق و جایگاه آن نسبت با ساختار کلی شهر پرداخته خواهد شد.هدف از انجام این مقاله ، پاسخ به چگونگی عملکرد و ساختار کالبدی متناسب در هماهنگی با نیاز روز و واکاوی عللبرجاماندن تنها کالبد کهن و روح به یغما رفته تعاملات معنایی آن است که در صورت تجدید حیات به سبب توانمندیمتن اصلی ،راهکارهایی بعنوان عناصر ثابت هویت بخش به کالبد کهن باشند.جهت انجام این تحقیق از اسناد کتابخانه ای و آرشیو سازمان های مرتبط با محدوده بافت قدیم استفاده خواهد شد.بررسی طرح های سازمانهای فوق جهت احیا و پویایی هسته مرکزی کهن شهر و کنترل یا تعدیل عواملی که سببتضعیف کالبد و عملکرد آن گردد نیز یکی دیگر از موضوعات مورد پیگیری در این نوشتار می باشد.

حلقه مرکزی شهر همدان،تعاملات معنایی،انسجام کالبدی