حسین رحامی - عضو هیات علمی، دانشگاه تهران
مرضیه طبیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

گنبد همواره به عنوان راه حلی کارآمد، زیبا و سازه ای برای پوشش محوطه های باز و بزرگ با مزیت توانایی پوشش حجم داده شده با حداقلمساحت، مورد توجه معماران و مهندسان بوده است. فرم یابی مدل های گنبدی مورد بررسی در این پژوهش با استفاده از مفاهیم هندسی، جبرفرمکسی و با استفاده از نرم افزار Formian ،AutouCAD ،Sap2000 ،Matlab صورت گرفته است. در این تحقیق از یک مدل ریاضی برای محاسبه تابش خورشیدی کل روی پنل ها که بر روی گنبدفضاکار در نظر گرفته شده، به منظور تعیین زاویه شیب بهینه برای جذب حداکثرانرژی خورشیدی در تبریز استفاده شده است. در این پژوهش گنبد دنده ای دو لایه با استفاده از الگوریتم ژنتیک بررسی شده است. طبق تحقیقانجام شده، بهینه ترین حالت برای جذب حداکثر انرژی خورشیدی مربوط به حالتی است که رأس گنبد با یک خط راست به گره های پایینترین مدار متصل شده باشد.

بهینه سازی، گنبد های فضاکار، انرژی خورشیدی، الگوریتم ژنتیک ، زاویه شیب بهینه