غلامرضا هوائی - عضو هیات علمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
امیرحسین کارآموزیان - دانشجوی دکتری مدیریت ساخت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
یزدان حیائی - دانشجوی دکتری سازه، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مهندسی ارزش را بازنگری خلاق و سازمان یافته ارزش ها تعریف نموده اند. برنامه کاری مهندسی ارزش مجموعه ای از رویکردها وعملکرد لازمبرای بدست اوردن جواب بهتر و موثرتر برای مساله می باشد. برنامه مهندسی ارزش شامل هفت فاز به شرح ذیل می باشد: 1-فاز عمومی، 2-فازاطلاعات، 3-فازعملکرد، ۴-فازخلاقیت، ۵-فازارزیابی، ۶-فاز بررسی وتوسعه، ۷-فاز اجرا ، درفاز اطلاعات مساله به اشکال خاص تجزیه می شود.ازکلی گویی پرهیز می گردد. اطلاعات مربوط بطور دقیق ومعنی دار جمع اوری می شودتا در تصمیم گیری کمک نماید. فاز عملکرد مشتمل برکلیه تلاش هایی است که برای ارزش صورت می گیرد. عملکردهای اصلی و فرعی تعریف می شوند. درفاز خلاقیت، روشهای خلق ایده هایجدید بکارگرفته می شود. این روش برای خلق انبوهی از ایده ها دررابطه با محصولات، فرآیندها، روش ها و غیره برای رسیدن به عملکرد و یاعملکردهای تعریف شده بکار می رود هدف فاز خلاقیت در مهندسی ارزش گسترش و بسط بهینه ترین راه حل ها برای حل مسائل مورد بررسیبرای خلق ارزش است. حل خلاقانه مسئله در فاز خلاقیت پایه نگرش سیستمی در اجرای متدولوژی مهندسی ارزش است. در فاز ارزیابی، ذهنقضاوت گرا به فعالیت وادار می سود. عقاید و ایده هایی که که در فاز خلاقیت ایجاد گردید تصفیه، اصلاح وترکیب می گردد تا پیشنهاد موردنظرحاصل شود. ایده های خلاقی که در بالا تصفیه، ارزیابی و مقایسه شد، درفاز تحقیق وبررسی در معرض تجدید نظر قرارمی گیرند. با کمکگرفتن از مشاورین صنعتی استفاده از استانداردهای ملی که مورد استفاده قرار می گیرد منجر به راه حل های منطقی، عملی با هزینه پائین می گردد.درفاز اجرا جنبه هایی از قبیل چه چیز احتیاج است؟(منابع، بودجه، زمان ،افراد، کمک وغیره) موردنظر قرارگرفته و پس از تایید تصمیم گیرندهمراحل اجرایی شروع می شود.

مهندسی ارزش، تصمیم گیری چند معیاره، ارزش گذاری، فازی