گزارش ثبتی : بقعه پیر قطب الدین

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,371

This Paper With 18 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BASTAN01_005

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1394

Abstract:

شهرستان آستارا با حدود 344 کیلومتر مربع در منتهی الیه شمال غربی استان گیلان و در کناره دریای خزر واقع شده است. این شهرستان از شمال به آستارای جمهوری آذربایجان، از شرق به دریای خزر و از شمال غربی به شهرستان اردبیل محسوب می شود. منطقه تالش و کرگانرود نیز در جنوب این شهرستان واقع شده اند. مرکز شهرستان آستارا، شهر آستارا است که در 48 درجه، 51 دقیقه، 35 ثانیه طول شرقی و 38 درجه، 26 دقیقه، 25 ثانیه عرض جغرافیایی قرار دارد و سطح آن از دریای آزاد حدود 28 متر پائین تر است. این شهر بر سر سه راهی واقع شده است که راه جنوبی آن به موازات دریای خزر به بندر انزلی می رسد و 150 کیلومتر تا این شهر فاصله دارد. مسافت بین آستارا تا رشت مرکز استان 184 کیلومتر و تا تهران 530 کیلومتر است. راه غربی به وسیله جاده ای به طول 68 کیلومتر از طریق گردنه حیران به اردبیل می رسد. راه شمالی که از کناره دریای خزر می گذرد آستارا را به آستارای جمهوری آذربایجان متصل می کند. شهرستان مرزی آستارا که از سال 1316 در تابعیت استان سوم قرار داشت در تاریخ 1337 تبدیل به شهرستان شد و در سال 1339 از این استان منتزع و به تابعیت استان گیلان در آمد. شهرستان فعلی آستارا مرکب از یک بخش مرکزی شامل 106 پارچه آبادی و دهستانهای حیران با 30 پارچه آبادی لوندویل با 43 آبادی و ویرمونی با 34 آبادی تشکیل شده است. روستای باغچه سرا روستائی از دهستان مرکزی بخش آستارا و در 2 کیلومتری غرب آستارا و در مسیر راه شوسه قدیمی آستارا- اردبیل است. این روستا که در گذشته بشگه سرا نیز نامیده می شد و امروزه حدود 500 متر از راه جدید آستارا- اردبیل فاصله دارد. بقعه پیر قطب الدین در قسمت شمال غربی روستای باغچه سرا در یک محو طه گورستان سرسبز واقع شده است. از هویت مدفون بقعه که در افواه مردم محل به پیر قطب الدین حیدر شهرت دارد، اطلاعی در دست نیست. به نظر می رسد که یکی از عرفای قرن نهم همزمان با بابا حسن و پیر محمد دوست چیلوند باشد. مولف کتاب آستارا دروازه مدرنیسم وی را از عرفای مذهبی مسلک متوفی به سال 900 ه. ق می داند. بنای بقعه به صورت مستطیل شکل به ابعاد 6×30/11 متر است و شامل حرم و یک رواق در سمت غرب حرم می باشد. در این بنا از آجر قرمز رنگ به ابعاد و رنگ مصالح بقعه بابا حسن و بقعه پیر محمد دوست استفاده شده است. حرم به صورت مستطیل شکل به ابعاد 10/5×20/7 متر است که سقف آن واشان کشی شده است. جهت جلوگیری از ویرانی بنا، تیر آهنی در زیر سقف چوبی آن قرار داده اند. ضلع شرقی حرم دارای دو پنجره به عرض 90 سانتی متر و به ارتفاع 70/1 سانتی متر است و در ضلع جنوبی نیز چهار پنجره تعبیه کرده اند که نور داخل حرم را تأمین می کند. پنجره ها در گذشته ای نه چندان دور دارای شیشه های رنگین بوده که نمونه های کمی از آن هنوز به چشم می خورد.