بهروز کرم دوست مریان - معاون فنی و تولید شرکت سهامی جنگل شفارود- مدرس دانشگاه

یکی از گامهای اساسی در جهت ارتقای توسعه هر کشور استفاده بهینه از کلیه امکانات و منابع آن با مدیریت علمی و استفاده از پژوهش های صاحب نظران است در این راستا سرمایه گذاری در بخش اکوتوریسم ضرورتی غیر قابل اجتناب می باشد اکوتوریسم بعد از صنعت نفت و خودرو سازی، سومین صنعت پردرآمد بوده و از آینده ای پر رونق برخوردار است و تأثیر آن در کاهش نرخ بیکاری، افزایش سطح درآمد، رونق اقتصادی حفاظت از منابع طبیعی بر کسی پوشیده نیست. لازم به ذکر است برای ورود هر توریست در کشور مؤلفه هایی چون امنیت ارایه خدمات بهینه، میراث غنی فرهنگی و تاریخی، جاذبه های طبیعی، دریاها، تنوع اقلیمی مورد نیاز است که با فقدان هر یک از این موارد، ورود گردشگر با مشکل مواجه می شود بسیاری از جغرافی دانان برجسته جهان، تمدن تالش را اصل انطباق بسیار هوشمندانه با طبیعت دانسته اند در یک جمله تالش منطقه شمال کشور با وسعتی کوچکتر میباشد این قوم دیرپائی کادوسیان از نظر وجود آثار تاریخی و فرهنگی درمیان 10 شهر اول کشور قرار دارد و از نظر جاذبه اکوتوریسمی نیز جزء برترینها می باشد و در حقیقت باید با مدیریتی جامع در زمینه اکوتوریسم علاوه بر حفظ منابع طبیعی به شناسایی زیباییهای این خطه به تولید درآمد ملی و ارزآوری مناسب و ساماندهی اقتصادی و یاری بخشید، با توجه به فقر منابع درآمد زا در منطقه شایسته است بر روی این صنعت سرمایه گذاری کلانی انجام شود در حال حاضر مدیریت اکوتوریسم نه تنها در تالش بلکه در ایران با توجه به روند رشد جمعیت و کاهش درآمد نفتی و خروج کشور از اقتصاد تک محصولی، نه تنها یک نیاز بلکه یک الزام برای رشد و توسعه جامعه محسوب می گردد

صنعت اکوتوریسم، غرب گیلان، توسعه پایدار