چینه نگاری سنگی، زیستی و محیط رسوبی نهشته های کرتاسه زیرین شمال خاو محلات

به منظور مطالعات سنگ چینه ای، زیست چینه ای و محیط رسوبی نهشته های کرتاسه زیرین شمال خاور محلات برش زمین شناسی مناسب در کوه خورهه نینه انتخاب و مورد نمونه برداری قرار گرفت. بخش عمده نهشته های کرتاسه را در این برش ها سنگ آهک های اوربیتولین دار نازک لایه تا توده ای خاکستری متمایل به آبی به سن آلبین- بارمین می سازد. که بطور محلی برا ی اولین بار توسط نگارندگان تحت عنوان سازند غیررسمی خورهه پیشنهاد می گردد. این مجموعه با واسطه چندین متر کنگلومرا و ماسه سنگ قرمز تیره تا قهوه ای رنگ( معادل با سازند سنگستان) با دگر شیبی زاویه دار بر روی شیل و ماسه سنگ های تیره رنگ گروه شمشک و با ناپیوستگی فرسایشی زیر سنگ آهک های ستبر لایه تا توده ای در برگیرنده.Pseudonummoloculina sp., Chrysalidina sp و Nezzazatinella picaridi مربوط به سنومانین قرار دارد. این مجموعه را می توان هم ارز با سازندهای تفت و شاه کوه یزد در نظر گرفت. این مجموعه بر اساس مجموعه میکروفونای مطالعه شده به 3 واحد زیست چینه ای (بیوژن) نیز قابل تفکیک می باشد. آثار رویداد زمین ساختی سیمرین میانی(آقانباتی،1354) در این محدوده به خوبی نمایان است که از جمله شواهد آن می توان به نبودهای محلی نهشتههای دریایی زوراسیک پسین و دگرشیبی زاویه دار در بخش قاعده ای نهشته های کرتاسه پیشین اشاره نمود. آ؛از پیشروی دریای کرتاسه نیز در ناحیه مورد مطالعه بارمین در نظر گرفته می شود.مطالعه رخساره های میکروسکوپی نیز نشان داد که بخش کربناتی نهشته های کرتاسه از رخساره های میکروسکوپی بیواسپارایت، بیوااسپارایت، بیوااینتراسپارایت، بیول اینترامیکرایت، بیول میکرایت، بیومیکرات تشکیل شده است که از لحاظ محیط رسوبی مربوط به محیط های حاشیه حوضه، برجستگی پشت ریف، دامنه شیب، پلاتفرم، لاگون و منطقه کم عمق می باشد.