عاطفه معین فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحدبم
محمد مهدی اکبریان - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم
محمد رضا یاور زاده - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم

در حال حاضر، مقادیر زیاد مواد شیمیایی صنعتی، کودهای شیمیایی و سموم آفت و حشره کش های مصرفی، عامل افزایش خطرات زیست محیطی هستند. به ویژه در خاک،این مواد مسموم کننده ممکن است به ایجاد اثرات منفی غیرقابل بازگشت بر روی کیفیت و سلامت محیط زیست بینجامد و زندگی میکروبی خاک را نیز تحت تاثیر قرار دهند. تنفس میکروبی خاک نه تنها وضعیت و فعالیت میکروب های خاک را نشان می دهد بلکه به عنوان نشانگر های زیستی در پدیده های تخریب مواد و زیست پالایی مورد استفاده قرار می گیرد. کمپوست در کشاورزی پایدار همواره غیر از جنبه کودی آن، ارتباط مستقیم مثبتی با افزایش فعالیت میکروارگانیسم های خاک دارد. میکروارگانیسم های موجود در کمپوست قادرند با تخریب مواد شیمیایی سمی، آلودگی خاک ها را کم کرده و آن را به مکلول های ساده بی خطر تبدیل نمایند. با وجود معجزه کمپوست در زیست پالایی به عنوان روشی کم خرج تر از روش های فیزیکی مانند برداشت و انتقال خاک آلوده نباید این توهم پیش آید که کمپوست می تواند برتمام زخم های ناشی از آلودگی مرهم نهد.

آلودگی خاک، زیست پالایی، کشاورزی پایدار، کمپوست، میکروارگانیسم ها