بررسی هاله دگرگونی سنگ های آذرین نفوذی منطقه زاغر( جنوب غرب تفرش)

سنگ های آذرین نفوذی منطقه زاغر به شکل یک استوک در جنوب غربی تفرش رخنمون دارند. ترکیب سنگ شناسی نمونه های آن غالبا کوارتز دیوریت و بافت آنها گرانولار ریز دانه تا متوسط دانه می باشد، نفوذ این سنگ های اذرین در سنگ های شیلی و شیلی ماسه ای با سن تریاس باعث تشکیل هاله دگرگونی با ضخامت بیش از دویست متر گردیده است که با نزدیک شدن به سنگ های نفوذی، افزایش شدن دگرگونی به خوبی در آن نمایان است. سنگ های دگرگونی مشاهده شده در هاله دگرگونی عموما از نوع هورنفلس است، در بخش داخلی هاله دگرگونی بیوتیت هورنفلس، مسکویت هورنفلس و کردیریت هورنفلس ها تشخیص داده شده که گسترش آنها تا فاصله حداقل هشتادمتری از کنتاکت سنگ های نفوذی دیده شده است. حداکثر شدت دگرگونی هورنفلس ها در حد رخساره هورنبلند هورنفلس می باشد. سیالات هیدروترمال ناشی از تزریق ماگما، با تمرکز در دو منطقه از سنگ میزبان، باعث متاسوماتیزم آن و تشکیل سنگ های کالک سیلیکانه دارای کانی های گارنت، اپیدوت و کوارتز گردیده است. شکل رخنمون توده ی نفوذی تمرکز دایک ها در قسمت غربی و توسعه منطقه آلتراسیون گرمایی در جنوب غربی آن می تواند حاکی از این باشد که ماگمای سنگ های نفوذی زاغر ضمن صعود به سمت بالا، به سمت غرب در حرکت بوده است. در نتیجه دایک ها و سیالات گرمابی ناشی از نفوذ ماگما در غرب توده نفوذی متمرکز گشته است.