نیکبخت فهیمی - به ترتیب دانشجوی کارشناسی ارشد و استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس
علیرضا بابائی - به ترتیب دانشجوی کارشناسی ارشد و استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس
علی مختصی بیدگلی - استادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

به منظور ریشه زایی قلمه های رز رقم ماروسیا با استفاده از اکسین و بستر کشت، پژوهشی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از چهار مقدار ایندول بوتریک اسید(3000،2000،1000،0 میلی گرم بر لیتر) و دو بستر ماسه بادی و مخلوط کوکوپیت+ پرلیت انجام شد. نتایج نشان داد که اکسین بر درصد ریشه زایی، وزن تر و خشک ریشه اثر معنی دار داشت ولی بر تعداد ریشه و طول ریشه تاثیر نداشت. بیشترین درصد ریشه زایی در تیمار 2000 میلی گرم بر لیتر اکسین و بیشترین وزن تر و خشک ریشه در تیمار 3000 میلی گرم برلیتر اکسین بدست آمد. در رابطه با اثر متقابل دوگانه بین فاکتورهای آزمایشی، بیشترین طول و کمترین تعداد ریشه در بستر شن بدون اکسین و کمترین طول ریشه در بستر کوکوپیت+ پرلیت با غلظت 3000 میلی گرم برلیتر اکسین مشاهده شد. همچنین، بیشترین تعداد ریشه در بستر کوکوپیت+پرلیت بدست آمد.

رز، قلمه، اکسین، بستر کشت، ریشه زایی