لیلا محمودآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
سید محسن طباطبایی منش - دکتری پترولوژی عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان
قدرت ترابی - دکتری پترولوژی عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان

در جنوب غرب جندق در محل گسل درونه ولکانیک های ائوسن را ازرخنمون خوبی برخوردار هستند، بیشتر این ولکانیک ها از آندزیت و داسیت می باشد. سازنده های اصلی این سنگ ها را پلاژیوکلاز، آمفیبول، کلینوپیروکسن و کوارتز در بر گرفته است. کانی های اوپاک، آلکالی فلدسپار، بیوتیت، کلسیت و کلریت کانی های فرعی ولکانیک مورد بررسی را تشکیل می دهند، ترکیب پلاژیوکلازها از آندزین تا لابرادوریت بوده و به ندرت در فنوکریست های پلتاژیکلاز زونینگ نوسانی مشاهده گردیده است، ترکیب کلینوپیروکسن ها از دیوپسید تا اوژیت می باشد، همچنین آمفیبول ها با ترکیب مگنزیو هاستینگسیت مشخص شده اند. با توجه به ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسن ها این سنگ ها روند ساب آلکالن را از خود نشان می دهند. نمودارهای ژئوتکتونیک، محیط ولکانیک مذکور را کمان های آتشفشانی بیان می کنند. ترمومتری کلینوپیروکسن های منطقه برای فشارهای 1 تا 10 کیلو بار دمایی برابر با 959-941 درجه سانتیگراد را ارئه می دهند. بارومتری کلینوپیروکسن ها نیز حاکی از شکل گیری آنها در فشارهای مختلف و در اعماق متفاوت می باشد. ترمومتری هورنبلند- پلاژیوکلاز برای فشارهای 1 تا 15 کیلوبار دمایی برابر با 945-858 درجه سانتیگراد را نشان می دهند. شواهد رخداد آلتراسیون هیدروترمال در بررسی های صحرایی و پتروگرافی به خوبی مشخص است.