ارزیابی روش های مختلف درون یابی کلاسیک و زمین آماری جهت برآوردتوزیع مکانی بارش های موثر در اراضی کشاورزی شهرستان کلاله در استان گلستان

دراین مطالعه با استفاده از قابلیت سامانه اطلاعات جغرافیایی و بکارگیری برخی از روش های مختلف درون یابی کلاسیک وزمین آماری مانند کریجینگ معمولی، کریجینگ جهانی، وزن دهی فاصله معکوس و توابع پایه شعاعی، تغییرات مکانی مشخصه ی بارش های سالانه، آبان ماه، بهاره و اردیبهشت ماه درمحدوده اراضی کشاورزی شهرستان کلاله در استان گلستان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور از داده های اماری 41 ساله 9 ایستگاه هم دیدی و 77 ایستگاه باران سنجی وزارت نیرو و سازمان هواشناسی استان گلستان استفاده گردید. معیارهای ارزیابی در این پژوهشف میانگین مطلق خطا(MAE) میانگین انجراف خطا(اMBE) و ریشه دوم میانگین مربعات باقی مانده (RMSE) با استفاده از روش ارزیابی متقابل بود. نتایج بدست آمده نشان داد که روش کریجینگ معمولی با مدل گوسی بهترین الگو برای تخمین بارش اردیبهشت ماه و همچنین روش تابع پایه شعاعی مدل چندربعی بهترین الگو برای تخمین بارش سالانه، آبان ماه و بهاره در اراضی کشاورزی شهرستان کلاله می باشد. روش وزن دهی فاصله معکوس توان 1 و روش تابع پایه شعاعی مدل نواری کم ضخامت، نامناسب ترین الگو جهت تخمین انواع بارش نام برده شده شناخته شد. تجزیه و تحلیل نیم تغییر نماها نشان داد که بارش سالانه و آبان ماه بامدل کروی و بارش بهاره و اردیبهشت ماه با مدل نمایی بهترین برازش را داشتند. نتایج توزیع مکانی بارش نشان داد برخی از بخش های جنوبی و جنوب شرقی شهرستان کلاله بهترین و بیشترین توزیع مکانی متغیرهای بارش را دارامی باشد و در این بخش ها از نظر انواع بارش محدودیتی وجود ندارد و هرچه از شرق به طرف غرب این شهرستان پیش برویم ازمقدار آنها کاسته می شود.

Keywords:

سامانه اطلاعات جغرافیایی , کریجینگ , تابع پایه شعاعی , وزن دهی فاصله معکوس , نیم تغییر نما