مهیا فشی - دانشجوی کارشناس ارشدگروه مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه
لیلا ندرلو - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه

افزایش تولید گندم یکی از اهداف دولت و کشاورزان می باشد ولی افزایش تولید گندم از طریق توسعه سطح زیر کشت به دلیل محدودیت زمین های کشاورزی قابل بهره برداری، راه حل مناسبی برای افزایش تولیدمحصول نمی باشد. از این رو یکی از موثرترین راه کارها بالابردن عملکرد در واحد سطح می باشد. براین اساس هدف، از انجام این مطالعه بررسی تاثیر عوامل مختلفی شامل نظام زراعی، مشاحت مزرعه، نوع مالکیت زمین و تراکتور و ادوات برمیزان عملکرد محصول گندم در شهرستان کنگاور استان کرمانشاه است. نتایج حاکی از ان است که اثر نظام های زراعی بر عملکرد گندم معنی دار نبود، تاثیر مساحت مزرعه در سطح 5% معنی دار شد. بنابراین باید ازتفکیک مزارع به مزراعی با مساحت کمتر اجتناب کرد. اثر مساحت مزرعه و همچنین نوع مالکیت زمین برعملکرد گندم در سطح 1% معنی دار شده است. به عبارت دیگر میانگین عملکرد کشاورزانی دارای مالکیت شخصی زمین بیشتر از کشاورزانی بود که زمین اجاره ای داشتند. مالکیت تراکتور و ادوات و همچنین اثر متقابل مالکیت زمین و مالکیت تراکتور و ادوات در سطح5% معنی دار بوده است. و مقایسه میانگین ها نشان داد در این شهرستان کشاورزانی که مالکیت تراکتور و ادوات انها خصوصی بود، میانگین عملکرد گندم بیشتری نسبت به کشاورزانی داشتند که از تراکتور و ادوات به صورت اجاره ای استفاده می کردند.

عملکرد گندم، کنگاور، مالکیت، مساحت، نظام زراعی