شهرام بهمن تاجانی - استاد گروه حقوق بین الملل پردیس دانشگاه گیلان
مهین سبحانی - استاد گروه حقوق بین الملل پردیس دانشگاه گیلان
رضا درچمن - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل پردیس دانشگاه گیلان

فلسفه حفاظت از محیط زیست عموما و محیط زیست دریائی خصوصا، حفظ آن از اناع آلودگی ها است. پس بنیان حقوق محیط زیست دریای بر پیشگیری، مقابله و رفع انواع آلودگی هائی است که موجب ویرانی و تخریب و تغییر بوم سازگان آبی می شوند. مهم ترین اصل در حفاظت از محیط زیست دریای خزر شکل دادن به همکاری به ویژه از طریق قراردادهای مشترک می باشد. البته باید درنظر داشت که رعایت و دقت در ظرفیت های زیست محیطی در بهره برداری ازمنابع، ساده ترین راه برای پیشگیری از بحران زیست محیطی دریای خزر است. در این مقاله سعی شده به موضوعات چون فوائد تعییین رژیم حقوقی دریای خزر، وضعیت دریاچه خزر با توجه به کنوانسیون حقوق دریاها، سیر تحولات مذاکرات راجع به آلودگی دریای خزر، کنوانسیون چارچوب تهران در خصوص حمایت از محیط زیست دریایی دریای خزر، بررسی اصول ناظر بر همکاری همچون اصل احتیاط، اصل مسئوولیت آلوده کننده، اصل دسترسی به اطلاعات و برنامه محیط زیست دریایی خزر(CEP) پرداخته شود.

معاهده،کنوانسیون تهران، دریای خزر، حقوق محیط زیست، زمامداری مطلوب