پیشگیری زودرس؛ رهیافتی برای کنترل رفتارهای وندالیستی زیست محیطی اطفال و نوجوانان

امروزه راهبردهای پیشگیری از جرم به جهات مختلف از جمله هزینه های اقتصادی، بسیار سودمندتر از شیوه های سرکوبگر می باشند. از این رو در پس تحولات جرم شناسی، متولیان نهاد عدالت کیفری از مدل های پیشگیری برای مهار بزهکاری استفاده می کنند. یکی از این مدل ها، مدل پیشگیری زودرس است که به معنای مداخله زودهنگام در فرایند رشد اطفال و نوجوانانی است که در معرض بزهکاری قرار گرفته اند. این مدل با شناسایی عوامل خطر، مهم ترین برنامه های حمایتی که شامل برنامه های مدرسه مدار، خانواده مدار و اجتماع مدار می شود را برای پیشگیری از بزهکاری این گروه سنی ارائه می دهد. یکی از گونه های بزهکاری اطفال و نوجوانان، رفتارهای وندالیستی است که به معنای آسیب یا تخریب از طریق ویران گری،وحشی گری، شرارت و.. به محیط، امنیت و.. است. از این رو محیط زیست به عنوان سیبل رفتارهای وندالیستی بسیار در معرض خطر می باشد. اقداماتی از قبیل آتش زنی درختان و پارک ها، یادگاری نوشتن برروی درختان و کندن گل ها از جمله نمونه هایبارز رفتارهای وندالیستی علیه محیط زیست می باشند.در این مقاله سعی شده است تا نقش پیشگیری زودرس از رفتارهای وندالیستی گروه سنی اطفال و نوجوانان تبیین شود

Keywords:

پیشگیری زودرس , وندالیسم , سیاست جنایی , محیط زیست