شواهد ساختاری وارون شدگی گسل کندوان در البرز مرکزی

گسل کندوان یکی از گسل های بنیادی رشته جبال البرز است که نقش مهمی در تکامل ساختاری و کنترل حوضه های رسوبی این رشته جبال بویژه در البرز مرکزی ایفا کرده است. تحلیل هندسه و تحول جنبشی گسل کندوان نشان می دهد که این گسل دارای شیب به سمت شمال و سازو کار راندگی با مولفه راستالغز راستگرد می باشد. بر پایه شواهد ساختاری به نظر می رسد که گسل کندوان یک گسل نرمال کنترل کننده حوضه بوده که در اثر وارون شدگی به صورت راندگی عمل کرده است. این امر بواسطه شیب زیاد گسل، توسعه راندگی های فلسی پیش بومی در فرودیواره گسل، توسعه ناوریخت های بزرگ فرودیواره ای و تشکیل پس رانده های آزاد کوه و سیاه بیشه در فرادیواره به خوبی مشخص می شود. عدم رخنمون نهشته های ائوسن در فرادیواره گسل کندوان بیان می دارد که این گسل احتمالا حوضه البرز شمالی را از حوضه البرز جنوبی در ائوسن جدا می کرده ستو. به علاوه راندگی سازندهای پالئوزوئیک بر روی نهشته های ترشیری بیانگر میزان جابجایی قابل ملاحظه گسل می باشد.