مسلم اخوان فرشی - کارشناسی ارشد روابط بین الملل، پردیس دانشگاه گیلان
علی طالبی - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی ، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
علیرضا بهمنی - کارشناس ارشد روابط بین الملل ، پردیس دانشگاه گیلان

سیاست خارجی پیوسته با امر تصمیم گیری ارتباط دارد و با این پرسش رو به رو می شود که چگونه باید بهترین، کمهزینه ترین، کارآمد ترین و برترین گزینه را انتخاب، و منافع و امنیت کشور را در محیط داخلی، منطقه ای و بین المللیتامین کرد. نظام جمهوری اسلامی ایران با وجود آشوب ورودی در درون نظام بین الملل، از گزند حوادث و تحولاتناخوشایند در امان و حفظ بود . بر این اساس می توان گفت که تلقی و تعریف حداکثری صلح مثبت کاملا بر مبنا ومدلول آن در گفتمان اصول گرایی عدالت محور منطبق است. گونه حداکثری از مفهوم صلح پیوند عمیقی میان صلح وامنیت و عدالت برقرار می کند. بنابراین برای دستیابی به صلح و امنیت پایدار باید مناسبات قدرت و ساختار های سلطه وخشونت را از بین برد. تجلی و نمود عینی و عملی این تصور از صلح مثبت در رفتار سیاست خارجی جمهوری اسلامیایران مشهود است. نمونه آن را می توان در رویکرد جمهوری اسلامی ایران به بحران فلسطین مشاهده کرد. هدف ما دراین مقاله پاسخ به این سوال میباشد که سیاست خارجی دولتهای دکتر محمود احمدی نژاد تا پایان سال هشتم تا چهحد با سیاست خارجی مدنظر اسلام و اهداف آرمانی انقلاب اسلامی علی الخصوص فرمایشات و نظرات حضرت امام (ره)در یک راستا قرار دارد؟

انقلاب اسلامی ، دولت نهم و دهم ، سیاست خارجی ج.ا.ا. ، امام خمینی (ره) ،گفتمان اصولگرایی عدالت محور