محمدحسین رنگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
احمد اکبری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسکن
تورج صادقی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
حسن نودهی - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری سبزوار

مدیریت در معنای آکادمیک در قرن بیستم بدیلی برای تمامی شیوه های سنتی انجام کار توانست دنیای بشر را بهسرعتی از پیشرفت برساند که فاصله آرزو با واقعیت را به زمانی اندک کاهش دهد. امروزه مدیریت با شاخه های مختلف بهعنوان یک علم ادعای تعالی زندگی بشر را دارد بخصوص در عرصه آموزش. بدین سبب مدیریت بر سازمانهای آموزشی ازاهمیت ویژهای برخوردار است چرا که از یک سو تبدیل انسانهای خام به انسانهای صنعتگر، خلاق، خودآگاه و رشد یافتهاست و از سوی دیگر تأمین کنندهء نیازهای نیروی انسانی جامعه در بخشهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است.بنابراین چنانچه سازمان آموزش و پرورش و مدیران آن از ماهیت کار خود غافل باشند، حاصل کارشان در ابعاد اخلاقی،اجتماعی و اقتصادی متوجه جامعه خواهد شد و در رشد و توسعهء جامعه و یا افت و انحطاط آن سهم مؤثری خواهدداشت. لازمه توفیق مدیران در تحقق اهداف مدیریت آموزشی آن استکه؛ مدیران باید با مفاهیم اساسی مدیریتآموزشی و وظایف همچون؛ نقش و اهمیت مدیریت آموزشی نسبت به سایر انواع مدیریت، تعریف مدیریت آموزشی،وظایف مدیریت و سازمان آموزشی، اعتقاد به اینکه مدیریت آموزشی قابل یادگیری است، توانایی های عمومی مدیریتآموزشی (جسمی، روانی، عاطفی، عقلی، ایمانی، تعهدی و تقوایی)، توانایی های بلوغی مدیریت آموزشی (دانش عمومی وتخصصی، تجربه، قدرت تشخیص و قضاوت و حل مسائل، هدفدار بودن و انگیزه داشتن، اخلاق و رفتار مناسب و نگرش وجهان بینی)، توانایی های رهبری مدیریت آموزشی (کسب قدرت و منابع آن،شرایط تحقق رهبری شامل بررسی ویژگی هایپیروان، رهبر و موقعیت، سایر ویژگی ها مثل نفوذ، اعتماد به نفس) را دارا باشند. مدیریت را می توان از طریق مدیریتآموزش فرا گرفت و قسمت دیگر را ضمن کار باید آموخت در واقع بخشی را که با آموزش فرا گرفته می شود علم مدیریتاست و قسمت دیگر آن را هنر مدیریت می گویند.

مدیریت آموزشی، مفاهیم اساسی، توانایی ها و ویژگی ها، علم مدیریت، هنر