یوسف نوروز گندشمین - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مدیریترسانه، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی
محسن خلیفه - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مدیریتدولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی

چندی است که توجه به بحران و مدیریت آن توسط مسئولان جایگاه ویژهای یافته است. شایدیکی از دلایلش این بودهکه بحران به صورت بخش جدایی ناپذیر و طبیعى حیات جوامع امروز درآمده است. البته قبل ها نیز بحران وجود داشته ومحدود به بحران طبیعی می شده. با پیشرفت علوم دخالت بشر در بحران بیشتر شده است به نوعی که هم می تواند عاملبحران باشد و هم به عنوان مهار کنند بحران. رسانه که به عنوان ابزار ارتباطات و تبادل اطلاعات محسوب می شود، امروزهدر کنار بحران به عنوان عامل تشدید کننده و زداینده و مهارکننده بحران مورد توجه قرار گرفته است. چراکه رسانه هابخشی از زندگی بشر شده است، اگر یک آن با آن در ارتباط نباشد احساس خوبی نخواهد داشت. رسانه ها به دلیلقابلیت های گسترده در جذب مخاطب انبوه و توانایی شکل دهی به افکار عمومی نقش مهمی می توانند در بحران هاداشته باشند چرا که هر بحرانی حداقل نیاز به اطلاع رسانی، هدایت و نظارت دارد که رسانه هر سه مورد را داراست. دراین مقاله سعی براین شده که با استفاده از روش کتابخانه ای، رابطه مدیریت بحران و رسانه مورد بررسی قرار گیرد. برایاین امر لازم هست که در وهله اول بدانیم مفاهیم بحران و مدیریت بحران چیست ؟ در وهله دوم، به رابطه تنگاتنگی کهرسانه و بحران دارند پیببریم ؟ و نهایتاً اینکه چگونه رسانه ها در مراحل مختلف بحران نقش ایفا می کنند ؟ که در اینمقاله بدان ها خوا هیم پرداخت.

بحران، رسانه های جمعی، بحران رسانه ای، ارتباط با رسانه، رویکرد فوق فعال