بررسی کارایی اکسیداسیون فتوشیمیایی TiO2/ UV/H2O 2 در کاهش استایرن پساب واحد BDSR)مطالعه موردی پتروشیمی بندرامام(

واحد BDSR پتروشیمی بندرامام، مشتمل بر 2 واحد BD و SR می باشد. خوراک آن, مخلوط چهار کربنه می باشد. در طول فرآیند آن, تقریبا از 04 ماده اولیه و modifier استفاده می شود. تنوع وتعدد مواد اولیه در فرآیند تولید باعث افزایش COD آن حدود 044 تا 044 mg/lit شده است. بعلت وجود هیدروکربن های آروماتیک و استایرن در پساب واحد تجزیه پذیری بیولوژیک دشوار و ترجیحافرآیندهای غیر بیولوژیک ازجمله تصفیه فتوشیمیایی مدنظر می باشد. هدف, بررسی کارایی اکسیداسیون پیشرفته فتوشیمیایی UV/TiO2/H2O2 در کاهش استایرن پساب بخش دی استایرن واحد BDSR جداساز استایرن می باشد. نتایج نشان می دهد, روش مورد استفاده دارای راندمان حداکثر 68بازای غلظت اولیه 044 mg/l از استایرن, 044 mg/l از TiO2 , در PH=8 , H2O2=8cc و زمان تابش UV بمدت 04 دقیقه می باشد. مقدار استایرن مانده در حالت بهینه 01 mg/l شده است. که نشانگر کارایی مناسب روش اکسیداسیون پیشرفته فتوشیمیایی UV/TiO2/H2O2 در کاهش استایرن پساب بخش دی استایرن واحد BDSR جداساز استایرن می باشد

Keywords:

استایرن– اکسیداسیون فتوشیمیایی- فتوکاتالیست - UV , TiO