بوهون ، تحلیل و بررسی مساکن موقت بومی ایلات قشقایی

نوع زندگی و ضرورت های زیستی سبب بوجود آوردن سکونت گاه های دائم و موقت شده است. سیاه چادر ها، این مساکن چهار فصل و ساده به دلیل ویژگی های منحصر بفرد خود، نظیر نوع اسکلت و سازه، مصالح تشکیل دهنده،پاسخگویی به شرایط زیستی، اقلیمی و زیبا شناختی در ادوار مختلف سکونت گاه موقت دسته ای از مردم را شکل می دهد که به علت شرایط زندگی خاص، ناچار به تغییر مکان فصلی برای گذران زندگی اند. هدف پژوهش حاضر تجزیه وتحلیل بوهون یا قره چادر، سیاه چادر های ایلات قشقایی استان فارس، از لحاظ اجزای تشکیل دهنده، نوع مصالح به کار رفته، طرز ساخت، تحلیل سازه، تطبیق پذیری ساختار همگام با فصول مختلف سال، به منظور مسکنی موقت است کهنوعی از تکنولوژی اصیل و بومی را به نمایش می گذارد. ضرورت وجودی تحقیق، بررسی این سازه اصیل به منظورذهنیت عمیق عشایر از بوهون در مفهوم خانه و ماواست. روش تحقیق تاریخی و بر اساس جمع آوری اطلاعات و یافته های میدانی است. نتایج نشان می دهد تغییر سریع فرم چادرها در فصول مختلف سال، سادگی، انعطاف، حداقل هزینه مصالح پایه و پاسخگویی سازه در برابر زلزله از دلایل استفاده از بوهون ها است

Keywords:

سکونتگاه موقت , سیاه چادر , بوهون , قره چادر , ایل قشقایی , فارس