مریم صفای کارپور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، گروه طراحی شهری، قزوین، ایران
محمدرضا پورجعفر - استاد مدعو ،دانشگاه آزاد اسلامی دانشکده معماری و شهرسازی، قزوین، ایران

هنر بیانگر تاریخ، تمدن و ریشه در فرهنگ جوامع داشته است. هنر شهری همانند بسیاری از جنبش های هنری معاصر ریشه درتحولات و جریانهای اجتماعی و سیاسی دوران معاصر دارد. هنر شهری، سبک هنری مستقلی است که توسط هنرمندان در زندگی شهریدر سطح شهر اجرا می شود. این هنر خیابانی با بیان فرهنگ یک ملت، در حوزه هنرهای تجسمی، معماری و شهرسازی استفاده می شود.به طور کلی واژه هنر شهری شامل تمامی هنرهایی می شود که با مقاصدی خاص و برنامه ریزی شده برای ناحیه ای مشخص از شهر طرح ریزی شده است . همچنین واژه هنر شهری شامل هر اثر هنری است که قابلیت نمایش در فضای عمومی را دارد. هنر شهری باترویج هویت بومی و ایجاد فضایی خلاق و شاداب با رنگهای مناسب باعث سرزندگی در محلات شهری می شود. افزایش سرزندگی و سایر کیفیات محیطی به توسعه فرهنگ محور کمک می کند. تجربیات جهانی نشان می دهد که هنرهای شهری با غنی سازی هویت مکان و بالا بردن ارزش اقتصادی محل باعث حضور بهترو فهم بیشتر گردشگران از موضوع نیز می شود.در واقع با ایجاد ارتقای هویت منظر محلهبه وسیله هنرشهری با تاکید بر رنگ می توان در جهت ایجاد حس تعلق و سرزندگی در محله گام برداشت.و از این طریق می توان بازنمودی از فرهنگ و هویت آن محله را به وجود آورد و جایگاه رنگ را در شکل دهی منظر شهری پیدا نمود. این آثار خواهد توانست قابلیت های گوناگون فضا را بازیابی نموده و با ارتقا حیات اجتماعی بافت و تبدیل نمودن آن به محلی برای نمایش فرهنگ و تاریخ مردم باعث ارتقا هویت تاریخی شد. پژوهش حاضر تلاش دارد تا با مطالعه تطبیقی و توصیفی نمونه های اجرا شده در سایر نقاط جهان را بررسی و از نتایج حاصل از این مطالعات توصیه هایی برای کشورمان ارائه نماید

هنر شهری، رنگ، هویت تاریخی، فرهنگ