سیدسلمان سیدین - مدرس مدعو گروه مدیریت دانشگاه پیام نور واحد قوچان
حسین قنبری - دانشجوی کارشناسی مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور واحد چناران

سرمایهی فکری، موضوع جدیدی است که به لحاظ نظری در چندسالهی اخیر در سطح جهانی مطرح شدهاست. اما ازآنجاییکه منبعی پر ارزش برای کشورها و سازمانها بهحساب میآید، میزان رشد و توسعهی آن به سرعت در حال تبدیلشدن بهشاخصی در توسعهیافتگی کشورها است. از سوی دیگر، این منبع نامشهود بهعنوان یکی از ارزشافزاترین منابع شرکتها و سرمایهای کلیدی در رشد کارآفرینی مطرح شدهاست. از اینرو، امروزه ضرورت توسعه و مدیریت سرمایهی فکری، به یک الزامجدی در سطح کلان ملی و در عرصهی کسب و کار تبدیل شدهو با حرکت به سمت اقتصاد دانشپایه منجر به تغییر پارادایم حاکماقتصاد صنعتی شدهاست. به گونهای که میتوان شاهد پدیداری اقتصادی مبتنی اطلاعات و دانش بود، که اساس و بنیان آن بر محور سرمایهی فکری استوار است. به عبارتی دیگر امروزه مدل جدیدی از داراییها مطرح شده است و بطور کلی داراییهای سازمان رابه دو دسته داراییهای ملموس مشهود و داراییهای نا ملموس نامشهود تقسیم میکنند که عموماً داراییهای نامشهود را سرمایهفکری مینامند، و ارزیابیها به سمت ارزیابی داراییهای نامشهود )سرمایه فکری( گرایش پیدا کرده است. در این مقاله پدیده سرمایه فکری به عنوان عاملی نقش آفرین در جهت ایجاد شکوفایی سازمانی در شهرستان قوچان مورد بررسی قرار میگیرد

سرمایه فکری، پارادایم، نیروی انسانی، خلاقیت