سعیده اله قلی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
احمد توسلی - استادیار ، عضو هیئت علمی دانشکده شیمی دانشگاه تهران
محمد ایرانی
آبتین عطایی

گرمای جهانی در نتیجه انتشار گازهای گلخانهای مخصوصا دیاکسیدکربن، در سالهای اخیر به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. تکنولوژیهای مختلفی برای جذب 2CO مورد نظر است که جذب شیمیایی و جذب سطحی در حال حاضر مناسبترین آنها برای نیروگاههای پسا – احتراق است. عملکرد جذب شیمیایی و جاذبهایی مثل آلکانولآمینها و مایعات یونی در این مقاله بررسی شده است. بزرگترین نگرانی برای این روش، بازده جذب 2CO ، میزان جذب، انرژی مورد نیاز بازیابی است. برای جذب سطحی هم، علاوهبر جاذبهای فیزیکی، جاذبهای جامد مزومتخلخل مختلف آغشته با پلیآمینها و پیوند شده با آمینوسیلانها در این مقاله بررسیشدهاست. نگرانیهای عمده برای انتخاب جاذب، از جمله هزینه، میزان جذب، ظرفیت جذب 2CO و ثبات حرارتی مقایسه و بحث شدهاست. کارهای آینده برای هردو جذب و جذب سطحی پیشنهاد شدهاست

جذب شیمیایی، جذب سطحی، جاذبهای مبتنی بر آمین، تکنولوژی هایگی