تخمین تراوایی توسط تکنیک منطق فازی در میدان پارس جنوبی

تراوایی یکی از مهمترین خصوصیات پتروفیزیکی مخزن است که جریان سیالات درون چاه را در مرحله تولید کنترل می کند. این پارامتر نقش کلیدی و اساسی در ارزیابی نرخ تولید مخزن، عملکرد میادین نفتی و مدیریت و توسعه مخزن ایفا می کند. تراوایی به طور معمول از روشهای آنالیز مغزه و تست چاه به دست میاید، ولی متاسفانه این امر مستلزم صرف زمان و هزینه فراوانی می باشد تا به امروز محققان بسیاری تلاش کرده اند تا روابط پارامتری بین تراوایی و ویژگی هایی از مخزن هیدروکربنی که مستقیما قابل اندازه گیری هستند، مانند تخلخل و عمق بیابند. مهندسین نفت اغلب از تحلیل رگرسیون به عنوان ابزار اصلی برای به دست آوردن رابطه بین این مقادیر استفاده می کنند. هرچند به علت طبعیت بسیار پیچیده مساله، یک روش جایگزین برای مدل کردن پارامتری استفاده از منطق فازی می باشد. این مطالعه با استفاده از داده های نمودارهای چاه پیمایی و مغزه مربوط به سه چاه میدان گازی پارس جنوبی صورت گرفته است. از داده های دو چاه (Bو C) به عنوان چاه آموزش جهت ممدل سازی فازی و از چاه سوم(A) به عنوان چاه آزمایش جهت ارزیابی کارایی مدل مذکور استفاده شده است. ابتدا میزان تراوایی توسط منطق فازی و به کمک نمودارهای پتروفیزیکی و نرم افزار Geolog تعیین شده و در بخش دیگر مطالعه، با استفاده از آنالیز رگرسیونی، رابطه های آماری بین تراوایی و نمودارهای چاه پیمایی بدست آمده است. در نهایت نتایج حاصل از دو روش مذکور با هم مقایسه شده و الگوی مناسبی جهت تخمین تراوایی از روی نمودارهای چاه پیمایی ارائه می شود.