مدیریت و درمان آسیب های ناشی از کوفتگی به دنبال بلایا و سوانح

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,952

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICEM02_045

تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1386

Abstract:

بلایای طبیعی و سوانح به دلیل آسیب با ارگانها حیاتی می اوانند منجر به مرگ سریع شوند . مرگ دیر رس عموما به دلیل رابدومیولیز ناشی از کوفتگی است . در زمان زمین لرزه ، پس از مرگ ناشی از تروما رابدومیولیز می باشد شایع ترین علت می باشد. در این مقاله جنبه های مراقبت های پزشکی در مورد حفظ کلیه بررسی شده اند که بر پایه تجارب به دست آمده در زمان وقوع تعدادی از بلایای طبیعی می باشد. بهترین راه برای پیش گیری از تلفات در بلایا ، افزایش کیفیت ساختمان سازی می باشد و حتی در برخی موارد محکم کردن وسایل خانه به دیوار ها مفید می باشد. مشخصات سندرم کوفتگی : اختلال خون رسان کلیه و انسداد داخل مجرایی به علت رسوب میوگلوبین و اسید اوریک در پاتوژنز بیماری موثر هستند . جایگزینی زود رس مایعات ضروری می باشد مناسب ترین مایع ، سالین ایزوتونیک می باشد که با سرعت یک لیتر در ساعت (10-15ml/kg/h) در حالیکه قربانی زیر آورا می باشد شروه شده و سپس سالین هایپوتون بلافاصله بعد از نجات ادامه می یابد. اضافه کردن 50 meq سدیم بی کربنات به هر 2 یا 3 لیتر از سالین هیپوتون ( معمولا 200- 300meq سدیم در روز اول ) باعث حفظ PH ادراری بالای 5/6 شده و مانع رسوب میوگلوبین و اسید اوریک ، داخل توبول می شود. اگر جریان ادرار بیشتر از 20 میلی لیتر در ساعت باشد می توان 50 میلی لیتر از مانیتول 20 درصد (1-2 gr/kg/day) با سرعت 5 گرم در ساعت ، به هر لیتر سالین در حال تزریق اضافه نمود. بعد از بستری بیمار به سندرم کوفتگی ، جریان ادراری باید بیشتر از 300 میلی لیتر در ساعت باسد . رسیدن به چنین بروندهی ممکن است نیاز به انفوزیون وریدی تا 12 لیتر مایع درروز داشته باشد . بیماران با برونده ادراری ناکافی باید به طور دقیق کنترل شوند و به این طریق می توان مانع هاپیوولمی شده و در صورت لزوم دیالیز را شروع کرد. اختلالات الکترولیتی در بیماران مبتلا به نارسایی حاد کلیه ناشی از کوفتگی شایع می باشند. مهمترین اختلال ، هایپوکالمی کشنده می باشد از آنجا که بسیاری از قربانبان قبل از رسیدن به بیمارستان در اثر هایپرکالمی فوت می کنند از تجویز ترکیبات حاوی پتاسیم در محل حادثه باید شدیا اجتناب شود. میزان پتاسیم سرم باید حداقل 3 الی 4 بار در روز خصوصا در روزهای اول بستری اندازه گیری شود. هایپوکلسمی فقط در صورت علامتدار بودن باید درمان شود زیرا تجمع داخل عضلاتی کلسیم در مراحل بعدی به هایپرکلسمی تبدیل شود. این سیر پیچیده ممکن است نیاز به دیالیز را موجب شود. ارزیابی شدت: به طور کلی 25 درصد زخمی های بستری شده در بلایا در معرض خطر نارسایی حاد کلیه هستند . بنابراین در یک فاجعه لازم است که بتوانیم تعدادقربانیان بستری شده در بیمارستان را در کل برآورد کنیم تا ازاین طریق بتوانیم در معرض نارسایی حاد کلیه را تخمین بزنیم. امکانات انتقال : بعد از هر فاجعه انتقال سریع انجام شود و این مهمترین اصل در نجات بیماران است.

Authors

لیدا عزیزی

کارشناس مجتمع حضرت رسول اکرم (ص) تهران