خدیجه آذرپیک - ایران، ماهشهر، واحد ماهشهر، دانشگاه آزاد اسلامی،دانشکده مهندسی شیمی
علی کارگری - ایران، تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، دانشکده مهندسی شیمی، آزمایشگاه تحقیقاتی فرایندهای غشایی (MPRL)

در این مطالعه غشاء ماتریس مخلوط از پلیمر پلی سولفون و ذرات نانوسیلیکا تهیه شد و خواص جداسازی گاز در آن بررسی گردید. غلظت پلیمر در محلول های تهیه شده 15درصد وزنی و غلظت ذرات نانو سیلیکا صفر، 5، 10 و 20 درصد وزنی انتخاب گردید. تراوایی غشاءهای ماتریس مخلوط در مقابل گازهای خالص N2، Ar، CH4 و H2 اندازه گیری گردید و گزینش پذیری H2 / CH4، H2 / Ar و H2 / N2 در فشار 6 بار و دما ی محیط بدست آمد. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش درصد نانو سیلیکا به طور قابل توجهی تراوایی گاز در غشاءهای پلی سولفون افزایش یافته و گزینش پذیری ابتدا افزایش و پس کاهش می یابد. غشاءها با استفاده از آنالیز وزن سنجی حرارتی (TGA)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که غشاء های ماتریس مخلوط خواص پایداری حرارتی بالاتری نسبت غشاء پلیمری خالص دارند و همچنین عکس های SEM وجود توزیع نسبتاً یکنواخت نانو ذرات سیلیکا در ماتریس پلیمر را نشان داد.

بازیابی هیدروژن، جداسازی گازی، غشاء ماتریس مخلوط، پلی سولفون، تراوایی،گزینش پذیری