پرورش خلاقیت و افزایش میزان یادگیری با بهره گیری از الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز در درس علوم اجتماعی

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 572

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BPJ-4-2_006

تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1394

Abstract:

زمینه: یادگیری و خلاقیت ازجمله عنصرهای مهم برای پیشرفت یک کشور است. قابلیت یادگیری و آموزش خلاقیت، این امکان را برای مسئولین آموزش وپرورش فراهم می کند که راهکارهایی برای افزایش خلاقیت و یادگیری دانش آموزان و دانشجویان ایجاد کنند.هدف: هدف از اجرای این پژوهش بررسی تأثیر الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز بر یادگیری و خلاقیت دانش آموزان است.روش: این پژوهش به لحاظ ماهیت موضوع، اهداف و فرضیه ها از نوع کاربردی است و در زمره طرح های شبه آزمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستان شهرری تشکیل می دهند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه های چندمرحله ای استفاده شد. در این تحقیق، ما با دو گروه آزمودنی پسر پایه اول دبیرستان امام خمینی (ره)، سروکار داشتیم که یک گروه در معرض متغیر مستقل (الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز) و گروه دیگر در معرض روش تدریس سنتی قرار گرفتند تا تأثیر متغیر مستقل بر یادگیری و خلاقیت بررسی شود. ابزار های پژوهش، آزمون یادگیری محقق ساخته و آزمون خلاقیت تورنس بود و در پیش آزمون و پس آزمون از آن ها استفاده شد. در پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد و برای انجام محاسبات آماری از نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد.یافته ها: در بررسی فرضیه ها مشاهده شد که الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز در افزایش یادگیری و خلاقیت نسبت به روش تدریس سنتی اثربخشی بهتری دارد. بنابراین، این الگو یکی از راهکارهای افزایش یادگیری و خلاقیت است که می توان از آن استفاده کرد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق با بسیاری از تحقیقات داخلی و خارجی همسو بود. در پایان پیشنهادهایی برای استفاده از این الگو در محیط های یادگیری حضوری و محیط های یادگیری الکترونیکی و همچنین ایجاد کارگاه های آموزشی برای آشنایی معلمان با این الگو داده شد.

Authors

محمد شاهعلی زاده

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران نویسنده مسئول

سجاد دهقانی

دانشجوی کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

حجت دهقانزاده

دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه خوارزمی کرج