ناصر علیزاده - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان- نویسنده مسئول
مارال غلامی کوتنایی - دانشجوی دکتری ادبیات فارسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

داستان لیلی و مجنون یکی از زیباترین داستانهای عاشقانه است که با وجود اصل و ریشه ی عربیآن به کمک قدرت بی نظیر و زبان باشکوه نظامی تبدیل به یکی از عاشقانه های مشهور زبان فارسیشده و توانسته است به عنوان یکی از بهترین الگوهای عاشقانه سرایی در نزد شاعران پارسی گوی مقلدانبسیاری بیابد. از میان خیل وسیع مقلدان می توان از (نورالدین عبیدالرمان جامی) به عنوان یکی ازموفق ترین آنان نام برد. این داستان از بخش های مختلفی تشکیل شده است اما محوریت اصلی آن برفراق و جدایی دو دلداده از یکدیگر است که به دلیل شرایط حاکم بر جامعه و محیط بسته اجتماعیتنها راه ارتباطشان قاصد و نامه نگاری است. با توجه به اهمیت و نقش نامه نگاری میان این دو عاشق ومعشوق در این مقاله بر آنیم تا ساختار محتوایی و موضوعی نامه های نگاشته شده در دو روایت نظامی وجامی را مورد بررسی قرار دهیم. موارد شباهت و اختلاف آنها را به دقت بررسی نماییم و مشخص کنیمکه جامی به عنوان یکی از مقلدان نظامی تا چه میزان از ذوق و هنر شاعری خود در سرایش نامه هایعاشقانه استفاده نموده است.

نظامی، لیلی و مجنون، جامی، فراق، نامه های عاشقانه