تحلیل فضایی رویکردهای مداخله کالبدی در بافت فرسوده شهر باغملک

بافت های فرسوده ی شهری امروزه محمل اصلی اجرای سیاست های نوگرایانه و فرانوگرایانهشهرسازی در عرصه ی کالبدی شهرها قلمداد می شود؛ بافت هایی سنتی، ناپایدار و ناسازگار با شرایطزیست امروزی در شهرها که از اوایل قرن حاضر در جامعه طرح های گوناگون و با رویکردهای متنوعیمورد دستاندازی و مداخله قرار گرفته اند. در این بین شناخت نوع مداخله ی کالبدی در این بافت هامتناسب با شرایط و نیاز آنها ضرورتی انکارناپذیر است. بنابراین در پژوهش حاضر با روش «توصفیی-تحلیلی» به تحلیل فضایی رویکردهای مداخله کالبدی در بافت فرسوده ی شهر باغملک پرداخته شدهاست. با توجه به وضعیت محدوده ی مورد مطالعه و داده های در دسترس، پنج شاخص کالبدی یعنیقدمت بنا، مساحت بنا، ارزش بنا، نوع مصالح به کار رفته در بنا و وضعیت شبکه ارتباطی ازدیدگاه پانزده نفر از کارشناسان برای تشخیص نوع مداخله در چهاررویکرد بازسازی، به سازی، مرمتونوسازی ارزیابی شده است. برای تهیه داده ها از برداشت و مشاهدات میدانی، بانک اطلاعات شهرداریباغملکدر سال 1391 و طرح هادی شهردر سال 1385 استفاده شده است. برای تحلیل و وزن گذاریداده های به دست آمده از نظرات کارشناسان برای تعیین نوع مداخله ی کالبدی، از مدل میانگین هندسیباکلی فازی (FBGM) استفاده شده و نتایج حاصله در لایه های حاصل از شاخ های پنج گانه درمحیط نرم افزار ArcGIS10 اعمال و به شناخت نوع مداخله ی کالبدی در بافت فرسوده ی شهر باغملکاقدام شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که رویکرد مداخله به صورت به سازی در بافت، دراولویت اول مداخله قرار دارد؛ بدین صورت که قسمت های عمده بافت در حواشی خیابان های اصلیآن با توجه به شاخص های مطرح شده و گستردگی پراکنش آنها و وزن های به دست آمده از نظراتکارشناسان عمدتاً نیازمند مداخله به صورت بهسازی است.

Keywords:

مداخله کالبدی , بافت فرسوده , به سازی , شهر باغملک