ارزیابی میزان سازگاری و مطلوبیت پارک های محله ای با استفاده از GIS (مورد نمونه: پارک های محله ای منطقه 2 شهرداری تبریز)

اهمیت فضای سبز در داخل شهرها به حدی است که در بین 5 کاربری مهم شهری از آن یاد می شود. پارک هایمحله ای از جمله فضاهای سبز شهری می باشند که در جهت روح بخشی به محله های شهری و در نتیجه زندگی مفرحشهری کمک شایانی می نمایند. در این میان سازگاری کاربری ها نسبت به همدیگر و تناسب آنها با یکدیگر در جهترفاه حال همشهریان و نیز ارائه بیشتر و بهتر خدمات شهری جای بسی تأمل را داراست. در این پژوهش با استفاده ازماتریس سازگاری، و نیز با استفاده از تحلیل های نرم افزارGIS همجواری های پارک های محله ای منطقه 2 شهرداری تبریز مورد بررسی قرار می گیرد، تا ضمن بررسی چگونگی توزیع آن ها در وضع موجود، درجه سازگاری و ناسازگاری ونیز مطلوبیت همجواری های هر کدام از پارک ها مشخص شود. نتایج حاصله نشان دهنده این هست که 36/4 درصد ازپارک های محله ای محدوده مورد مطالعه با کاربری همجوار خود کاملا سازگار می باشند. همچنین در این مقالهسعی شده است تا مطلوبیت همجواری های پارک های محله ای محدوده مورد مطالعه نیز در قالب سه نوع کاربری عمدهشهری (مسکونی، آموزشی و معابر اصلی) که سازگاری بیشتری با موضوع مورد مطالعه دارند، مورد ارزیابی و سنجشقرار گرفته و تناسب پارک های محله ای در رابطه با نزدیکی به این سه کاربری مهم نیز مورد بررسی قرار گیرد. بررسی هانشانگر این مطلب هستند که همجواری پارک های محله ای محدوده مورد مطالعه با کاربری های عمده شهری در حدنسبتاً مطلوب می باشد.

Keywords:

سازگاری , مطلوبیت , همجواری , پارک محله ای , GIS