مجتبی انصاری - دانشیارگروه معماری و ریاست دانشکده هنرومعماری دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران
آرین امیرخانی - دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران
هانیه اخوت - دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران

درپژوهش حاضر میزان رشدیادگیری دانشجویان مهندسی معماری درفراگیری مفاهیم پایه درسازه ازطریق روشهای متداول و مقایسه آن با یک روش پیشنهادی بررسی شده است براین اساس پاسخ سوالهای زیردراجرای این پژوهش مدنظر بوده است : 1.آیاهمسانی یاسطوح معنی داری بین میزان رشدیادگیری دانشجویان ازطریق شیوه های مورد مطالعه مشاهده میشود؟ 2.آیا ساخت ماکت از پروژه های اجرایی اختلاف معنی داری دررشد یادگیری مفاهیم سازه توسط دانشجویان نسبت به کلاسهای نظری ایجادمی کند؟ 3.نگرش استادان و دانشجویان درخصوص موثرترین شیوه اموزش مفاهیم سازه با دانشجویان معماری درایران چیست ؟ ایا این نگرش منطبق بریافت های پژوهش است؟ روش تحقیق دراین پژوهش بصورت مطالعه میدانی (Field Trial) است که برای تحلیل یافته ها ازشاخصهای اماری میانگین و انحراف معیار با فاصله اطمینان 95درصد وخطای مطالعه P<0.05 استفاده شدها ست همچنین برای مقایسه میانگین کمیتهای جوامع مورد بررسی به تفکیک از ازمون های Anova Paired TTEST, TTest استفاده و درنهایت نمودارها به کمک نرم افزار EXCEL استخراج شدها ست نتایج حاصل نشان دهنده آن است که میانگین میزان پاسخگویی دانشجویان به سوالات درروش بهره گیری ازطبیعت بیشتر ازروشهای دیگر بوده است حال آنکه کاربرد روشهای نظری و ساخت ماکت اختلاف چشمگیری را درایجادرشدیادگیری دانشجویان نشان نداده است

ارزشیابی ، رشدیادگیری ، مهندسی معماری ، مفاهیم سازه و روشهای آموزشی