حسین مطهری نژاد - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران گروه مدیریت آموزشی تهران ایران
نادر قلی قورچیان - استاددانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران گروه مدیریت آموزشی تهران ایران
پریوش جعفری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران گروه مدیریت آموزشی تهران ایران
محمود یعقوبی - استاددانشگاه شیراز دانشکده مهندسی بخش مهندسی مکانیک شیراز ایران

در دو دهه گذشته توجه به کیفیت آموزش مهندسی در نتیجه عواملی از قبیل تحرک پذیری سریع، محیط کاری چند فرهنگی، بین المللی و جهانی شدن آموزش مهندسی، افزایش تعداد دانشجویان و دانش آموختگان مهندسی و گسترش آموزش از راه دور و یادگیری الکترونیکی افزایش یافته است و به تدوین استانداردها و معیارهای حرفه ای در سطح جهانی برای تضمین کیفیت برنامه های آموزش مهندسی منجر شده است از آنجا که طراحی اجرا و ارزشیابی برنامه های آموزش مهندسی براساس معیارها و ترازهای منطقه ای و بین المللی جنبه ای مهم از تضمین کیفیت آموزش مهندسی به شمار می رود استفاده از این پارامترها در برنامههای آموزش مهندسی موجب اطمینان دولت و صنعت به دانش و مهارتهای مورد نیاز دانش آموختگان مهندسی می شود هدف این مقاله تعیین استانداردهای تضمین کیفیت آموزش مهندسی در کشور ایران با رویکردی جهانی است این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است و در آن از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شدهاست سه مدل جهانی در خصوص تضمین کیفیت و اعتبار بخشی برنامه های آموزشی مهندسی بررسی و تحلیل شدند که وجوه مشترک معیارها و الزامات آنها در قالب هشت دسته استاندارد شامل هدفها و نتایج برنامه برنامه درسی، هیئت علمی منابع مالی و خدمات پشتیبانی فضا و امکانات آموزشی فرایند تدریس و یادگیری دانشجویان و سنجش و ارزشیابی مشخص شد این استانداردها می توانند چارچوبی برای تضمین کیفیت و اعتباربخشی برنامه های آموزشی مهندسی در کشور ایران را فراهم سازند بهنحوی که بتوان به ارائه آموزش مهندسی یا کیفیت در سطح ملی و فراملی اقدام کرد

آموزش مهندسی ، تضمین کیفیت ، اعتباربخشی ، استانداردها