لزوم توجه دانشکدههای مهندسی به علوم انسانی

زمانی فکر میشد که علم و فناوری بر طرف کننده جمیع مشکلات بشری هستند و لذا، دانشگاهها توجه خود را صرفاً به حوزههای علم و فناوری معطوف میداشتند؛ وقوع دو جنگ جهانی در قرن بیستم این برداشت را تضعیف کرد و لذا، جهان غرب بعد از جنگ جهانی دوم سراغ علوم انسانی رفت. معلوم شد همانگونه که جوامع انسانی نمیتوانند بدون علم و فناوری زندگی کنند، بدون علوم انسانی نیز نمیتوانند زندگی کنند. علم و فناوری به ما میآموزد که چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم، اما علوم انسانی به ما کمک میکنند تا بفهمیم چه باید بکنیم. به همین دلیل، در چند دهه اخیر بعضی از کشورهای غربی دروس اخلاق، فلسفه، جامعهشناسی، مردم شناسی و... را با عنوان علوم انسانی مهندسی به برنامههای مهندسی خود وارد و مقرر کردهاند که هر دانشجوی مهندسی تعدادی از دروس علوم انسانی و علوم اجتماعی را بیاموزد تا بتواند نقش مؤثرتری در جامعه ایفا کند. از نظر آنها به کمک علوم انسانی مهندسانی تربیت میشوند که بهتر میتوانند با مسائل پیچیده زندگی رو به رو شوند. واقعیت این است که فناوری برای انسانها و در ارتباط با آنهاست و حل مسائل انسانها و دغدغههای آنها باید هدف آن باشد. پس لازم است تغییر نگرشی به علم و فناوری حاصل شود و فناوریها به عوض آنکه صرفاً وسایل بهرهبرداری از منابع طبیعی و افزایش ثروث و قدرت باشند، به فهم طبیعت و رفع نیازهای مشروع انسانی هم کمک کنند

Keywords:

علوم انسانی مهندسی , برخورد مناسب با محیط , رویکرد کل نگرانه