بررسی رابطه انعطاف پذیری استادان و یادگیری فعال دانشجویان

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه انعطافپذیری استادان (اعضای هیئت علمی) با یادگیری فعال دانشجویا ن کارشناسی ارشد پردیس مهندسی دانشگاه شیراز بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی از نظر روش جزو پژوهشهای توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه تحقیق شامل کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل در پردیس مهندسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91 1390 بود که حدود 850 دانشجو را شامل میشد و از این میان طبق جدول مورگان تعداد 300 دانشجو از طریق روش نمونهگیری تصادفی طبقهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل سیاهه سبک فردی (تاگرت و تاگرت هاسلادن، 1993 ) و پرسشنامه ادراک دانشجو (کیم، 2009 ) بودپرسشنامهها در میان افراد نمونه توزیع و پس از جمعآوری، دادهها در نرم افزارSPSS 16 و ارد و تجزیه و تحلیل شد. نتایج بهدست آمده نشان داد که دانشجویان کارشناسی ارشد پردیس مهندسی دانشگاه شیراز، میزان انعطافپذیری استادان و همچنین، یادگیری فعال خود را در حد متوسط برآورد کردهاند. همچنین، از دیدگاه آنان انعطاف پذیری استادان بر یادگیری فعال دانشجویان تأثیر معنادار دارد

Keywords:

انعطاف پذیری , یادگیری فعال , اعضای هیئت علمی , پردیس مهندسی