استفاده از روش حساسیت در بدست آوردن شکل بهینه پیش فرم در فرایند آهنگری باز
Publish place: 16th Annual Conference on Mechanical Engineering
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,554
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISME16_049
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1386
Abstract:
یکی از مشکلات در آهنگری باز بوجود آمدن خالت خمره ای قطعه نهایی پس از شکل دهی و به تبع آن نیاز به ماشین کاری و دور ریز مواد اولیه می باشد. در این مقاله از روش حساسیت جهت بدست اوردن پیش فرم اولیه استفاده شده است. در این روش ابتدا یک پیش فرم اولیه فرض می شود و بعد از تحلیل اجزا محدود و بدست آوردن شکل نهایی باشکل مطلوب مقایسه می شود، با توجه به خطای شکل و حساسیت، موقعیت نقاط مرزی برای پیش فرم در مرحله بعد بدست می آید. مراحل فوق تا کاهش خطا و رسیدن به دقت موردنظر تکرار میشود. در این مقاله از روش حساسیت برای بدست آوردن شکل بهینه پیش فرم یک قطعه متقارن دو بعدی و یک قطعه سه بعدی به شکل استوانه بیضوی استفاده شده است که پس از سه تکرار بیلت و با دقت مناسبی بدست می آید. بنابراین از مزایای روش حساسیت بدست آمدن شکل مورد نظر با دقت خوب و تعداد کمی تکرار می باشد . با توجه به کاهش حجم ماده در پیش فرم نیروی شکل دهی نیز کاهش می یابد. با توجه به بررسی انجام شده روش حساسیت، روش مناسبی برای بدست آوردن شکل بهینه پیش فرم در فرایند آهنگری می باشد.
Keywords:
Authors
سیدیوسف احمدی بروغنی
استادیار - دانشکده بیرجند، دانشکده مهندسی
سیدمحمد امام
دانشجوی کارشناسی ارشد - دانشگاه بیرجند، دانشکده مهندسی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :