تعیین شاخص خطر بالقوه راه ها براساس تخلفات ترافیکی رانندگان

هدف این مقاله بررسی مقدماتی رابطه بین تعداد تخلفات و تعداد تصادفات در راه ها برو ن شهری جهت تعیین شاخص خطر راه ها براساس تخلفات ترافیکی رانندگان می باشد. شاخص فوق به عنوان یک فاکتور مهم در مطالعات ایمنی راه ها، تصمیم گیری در اولویت بندی راه ها از نظر سرمایه گذاری، اجرای طرح های آموزشی، اصلاح قوانین و تدوین قوانین تازه، مطالعه تصادفات و راهکارهای کاهش آنها، مطالعات پژوهشی و ... در نظر گرفته می شود. تعیین شاخص خطر راه ها به دلیل وابستگی آن به عوامل مختلفی از قبیل انسانی، وسیله نقلیه، راه ، محیط و شرا یط ترافیکی فوق العاده پیچیده می باشد. در میان عوامل فوق، عامل انسانی به دلیل نقش زیاد آن در بروز تصادفات از اهمیت ویژه برخوردار است . از فاکتورهای انسانی تخلفات ترافیکی رانندگان جهت تعیین شاخص خطر راه ها انتخاب گرد ید. با بررسی تخلفات رانندگی در راه های برخی از استانهای کشور ، آنهایی را که به طور عمده عامل تصادف می باشند تعیین و سپس با استفاده از تصادف مرتبط با هر تخلف اقدام به تعیین رابطه بین هر تخلف و تصادف منتجه از آن نموده و در نهایت نمودار تصادفات مربوط به هر تخلف ترسیم گردید. با استفاده از این نمودارها و با در دست داشتن تعداد هر تخلف یا میزان تخلفات قابل پیش بینی، میزان تصادف مورد انتظار را تعیین نموده، سپس براساس اطلاعات بدست آمده از این نمودارها شاخص خطربراساس تخلفات ترافیکی تعیین گردید. در ا ین مطالعه با توجه به ا ین که نرخ و تعداد تصادفات در راه ها نسبت مستقیم با تعداد تخلفات دا شت، بر ضرورت تعریف شاخص خطر بالقوه جهت شناخت عوامل مؤثر در بروز تصادفات و شناسایی میزان پتانسیل بروز تصادف در راه های دوخطه تاکید گردیده است.