محمدجواد موحدی - دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه اصفهان
غلامحسین توکلی - استادیار گروه فلسفه دانشگاه اصفهان

هایدگر در مورد اخلاق بسیار کم مینویسد و خود نیز بیان میکند که پرسشهای اخلاقی در مباحث او جایی ندارند. بنابراین، جایگاه اخلاق در اندیشه او بسیار مبهم و ناآشکار است و این خود سبب شده است تا تفاسیر متفاوتی راجع به دیدگاه اخلاقی او شود. با این حال،میتوان مباحثی را در آثار او یافت که جدای از اینکه به هستیشناسی و مسئله وجود میپردازند، جنبه ارزشگذارانه نیز داشته باشند، مانند بحث از اصالت و بودن- با. از سوی دیگر،مسلماً هایدگر در اخلاق، جایگاهی چون جایگاه کانت، ندارد؛ اما، میتوان سهمی هرچند اندک برای او در فلسفه اخلاق قائل شد. این مقاله بر آنست تا به دو پرسش اساسی راجع به اندیشههایدگر پاسخ دهد: نخست اینکه اخلاق چه سهمی در اندیشه هایدگر دارد؟ و سپس بر مبنای پاسخی که به این پرسش داده میشود، این پرسش را بررسی میکنیم که هایدگر در فلسفه اخلاق چه جایگاهی دارد و آیا او را میتوان در فلسفه اخلاق شریک کرد؟

هستیشناسی، فلسفه اخلاق، اصالت، عدم اصالت، بودن- با