آنزیم های خاموشگر سیستم حد نصاب حسگری ( QQ ) و کاربرد آنها در بلوکه کردن سیستم های حد نصاب حسگری ( QS ) وابسته به آلودگی

QS تنها به سلسله پروکاریوت ها محدود نیست و از این مکانیسم جهت هماهنگی کاربردهای بیولوژیکی استفاده می شود. در سالهای اخیر طیف وسیعی از آنزیم های خاموشی حد نصاب حسگری و مهارکننده ها از منابع مختلف ارگانیسم های پروکاریوتی و یوکاریوتی شناسایی شده اند که اینها، ملکول های کلیدی، برای ایجاد مفهوم خاموشی حد نصاب حسگری ( QQ )، ضد بیماریزایی و تداخل سیگنالی هستند. ژن های تجزیه کننده AHL در اغلب موارد کلون و مشخص شده اند. اولین آنزیم خاموشی حد نصاب حسگری توسط ژن aiiA کد شده که از باکتری های متعلق به گونه باسیلوس گرم مثبت خاک جدا سازی شده اند و پس از آن طیف گسترده ای از سایر ایزوله های باکتریایی و استرین ها که تولید آنزیم های هضم کننده AHL از خاک، گیاه و نمونه های بیوفیلم و همچنین از مجموعه های کشت باکتریایی آزمایشگاهی، شناسایی شدند. QQ می تواند به عنوان یک تکنیک برای ایجاد اختلال در توانایی یک پاتوژن برای حس تراکم سلولی و غیرفعال کردن یا کاهش قابلیت تحریک بیان ژن های بیماریزا باشد. این قابلیت تضمین کننده این است که میزبان هم برای از بین بردن پاتوژن ها به طور طبیعی از طریق عملکرد سیستم ایمنی عمومی خود، زمان کافی در اختیار داشته باشد، در نتیجه بر عفونت باکتریایی غلبه خواهد کرد. QQ یک رویکرد امیدوارکننده است که ممکن است منجر به تحول بسیار موثر در نسل بعدی داروهای ضد باکتریایی بر اساس تداخل در ارتباط های باکتریایی به منظور بلوکه کردن آلودگی باکتریایی به واسطه سیستم QS آنها شود.

Keywords:

AHL , QQ , QS آنزیم های , QQ