سیدعلی میرحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه تهران، ایران
نگین کشفی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه تهران، ایران
محسن ایلاقی حسینی - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، ایران

بافت های کهن شهری و سکونتگاه های آسیب پذیر و غیر استاندارد در کشورهای در حال توسعه ، بنا به دلایلی از قبیل عدم رعایت معیارهای فنی و مهندسی در ساخت بنا ، شبکه ارتباطی نا کارآمد ، عدم وجود تاسیسات وتجهیزات شهری ، بیشتر از سایر بافت های شهری در معرض خطر و اثرات بلایای طبیعی قرار دارند. ضرورت کاهش آسیب پذیری شهر در برابر چنین حوادثی ، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی کالبدی و برنامه ریزی شهری محسوب می گردد. این پروژه حوزه پیرامون چهارراه احمدی شهر کرمان را از نظر مدیریت بحران با تاکید بر بلایای طبیعی جهت ارزیابی آسیب پذیری مورد توجه قرار داده است که شاخص هایی همچون نوع مصالح، قدمت ساختمان ها، تراکم ساختمانی(تعداد طبقات)، نوع کاربری،سطح اشغال، کیفیت ابنیه،تراکم جمعیتی،عرض معابر، مساحت، سازگاری و ناسازگاری کاربریها، دسترسی به فضاهای باز، دسترسی به مراکز درمانی، دسترسی به مراکز آتش نشانی، تعداد بر قطعه زمین و وضعیت قرار گیری قطعه در بلوک بررسی شده اند. بدین طریق ابتدا هریک از شاخص ها به صورت مجزا و براساس یافته ها، تحقیقات و نظر مستقیم استاد مشاور وزن دهی شده و سپس این لایه ها در محیط نرم افزاری EXPERT CHOICE بر اساس روش AHP در ماتریس مقایسه دوتایی وزن دهی شدند، در نهایت وزن نهایی هریک از شاخص ها مشخص گردید و برای بدست آوردن نقشه نهایی آسیب پذیری، در محیط GIS لایه ها با هم ترکیب شدند. نقشه های خروجی آسیب پذیری نشان دادند که در مجموع 94/95 درصد حوزه پیرامون چهارراه احمدی براساس شاخص های موجود دارای آسیب پذیر زیاد وبسیار زیاد می باشند که مورد ساماندهی به لحاظ کالبدی و عملکردی قرار گرفت.

ساماندهی، آسیب پذیری، بلایای طبیعی، AHP، حوزه پیرامون چهارراه احمدی