مارال کوپی - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی محیط زیست دانشگاه گیلان
محسن محمدی - استادیار گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان

امروزه آلودگی آب به دلیل فلزات سنگین به صورت نگرانی در سراسر جهان مطرح است فاضلاب ناشی از جوامع وصنایع در نهایت وارد آبهای پذیرنده شده ویا به زمین بر میگردد وپس از ورود به زنجیره غذایی در بدن انسان تجمع می کنند بنابراین تصفیه فاضلاب قبل از تخلیه آن به محیط زیست لازم است حذف فلزات سنگین از پساب های معدنی با فرآیندهای تصفیه مرسوم از قبیل ته نشینی شیمیایی تبادل یونی فرآیندهای غشایی تصفیه الکتروشیمیایی انعقاد استخراج با حلال وفیلتراسیون وغیره صورت می گیرد با این حال این روش ها دارای معایب مختلف از جمله حذف یون های قلزی غیر قابل پیش بینی حذف ناقص الزامات پرانرژی نیاز به مقدار زیادی از واکنشگر تولید لجن سمی وغیره می باشد یکی از تصفیه های جایگزین در سالهای اخیر جاذب های کم هزینه است جاذب ممکن است از مواد معدنی آلی ویا منشا بیولوژیک ژئولیت محصولات فرعی صنعتی ضایعات کشاورزی زیست توده ومواد پلیمری باشد جذب زیستی فرآیندی است که نشان دهنده نوآوری بیوتکنولوژی وهمچنین به عنوان یک ابزار مقرون به صرفه برای حذف فلزات سنگین از محلول های آبی می باشد این مقاله ضمن بررسی تکنیک های مرسوم برای حذف یون های فلزات سنگین از فاضلاب ها وارزیابی مزایا ومحدودیت های کاربردی آنها به معرفی زیست جاذیه های میکروبی مکانیزم های جذب زیستی مدل های تعادلی جذب زیستی احیاء زیست جاذب ها واستفاده مجدد از آنها بررسی مزایای آن در مقایسه با روش های متداول حذف فلزات سنگین می پردازد.

آلودگی آب ،حذف فلزات ،صنایع