سید محمدعلی مسعودی - کارشناس ارشد مهندسی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد
جواد سر گلزایی - دانشیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد
ابوالفضل درودی - استادیار گروه شیمی آموزشکده ثامن الحجج مشهد

هدف از این تحقیق، بررسی اثر متغییرهای دما، عمق هوادهی، تفاوت در میزان سازگاری لجن به ماده آلی( نشاسته) وسرعت بارگذاری ماده آلی( OLR) بر راندمان سیستم راکتور ناپیوسته متوالی در تصفیه پساب سنتزی بود. بدین منظور آزمایشاتی براساس طراحی مرکب مرکزی و روش سطح پاسخ بوسیله نرم افزار Design Expert طراحی شدند. آزمایشات در دو راکتور SBR2,SBR1 باحجم کاری 12لیتر وزمان ماند هیدرولیکی 1/5 روز که به ترتیب با COD/I mg 500 و COD/I mg 1500 تطابق یافته بودند، انجام شدند. درصد حذف اکسیژن موردنیاز شیمایی (COD) به عنوان پاسخ سیستم اندازه گیری شد. براساس آنالیز آماری، پاسخ آزمایشات بامدل پیش بنی شده در تطابق بود. با توجه به مقدار F-value ، میزان بارندگی آلی (B) و سازگاری لجن به بار آلی (D) به عنوان مهمترین متغیرهای مستقل درحذف COD شناسایی شدند. بیشترین راندمان حذف COD در دمای C25 بدست آمد. لجن سازگاریافته به غلظت های بالاتری از ماده آلی( SBR2) ، راندمان حذف COD بیشتری داشت. درشرایط بهینه که براساس بیشترین درصد حذف پاسخ سیستم تعریف شد، راندمان حذف COD تحت شرایط A-27/86 C ، B-310/56g، C-./.2cm ، و لجن سازگار یافته به COD زیاد( SBR2) به 36/96 درصد رسید. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که راکتور ناپیوسته متوالی از قابلیت کافی در حذف ماده آلی برخوردار بوده و باتوجه به کاهش قابل توجه به مقدارCOD ، می توان مجددا ازپساب تصفیه شده جهت مصارف کشاورزی وغیره استاندارد نمود

راکتورناپیوسته متوالی ، آنالیز واریانس، تصفیه پساب، روش سطح پاسخ، نشاسته