کاهش آثار زیانبار زیست محیطی توسعه بی رویه زیر ساختهای حمل ونقل با کاستن از سفرها به استناد مدلهای ریاضی برنامه ریزی حمل ونقل شهری

حمل ونقل یکی ازشاخص های اصلی توسعه اقتصادی واجتماعی است. اما حمل ونقل وزیرساختهایی که به توسعه آن می انجامد ازآلوده کننده ترین عوامل محیط زیست هستند بطوریکه ضمن برجای گذارد اثرمستقیم برروی محیط زیست،برجامعه وروابط اجتماعی انسانها نیزاثر گذراند. آثارمنفی زیست محیطی توسعه زیر ساختهای حمل ونقل شهری عبارتنداز : آلودگی شنیداری، تخریب مستقیم محیط زیستف آلودگی هوا، آثارمنفی اجتماعی وسایرآثار ناشناخته .بایک نگاه گلی نگردرمواجه بامعضلات زیست محیطی بوجودآمده ناشی ازرشد تسهیلات حمل ونقل شهری، برنامه ریزان شهری کلیت برنامه ریزی حمل ونقل شهری را موردبررسی قرارداده و عوامل دخیل درتولید و جذب سفرهای غیرضروری را که مهمترین عامل درتوسعه زیرساختهای حمل ونقل است درکلیه مناطق شناسایی کرده وجهت حذف به مدیران اجرایی شهری معرفی می نماید. لازم به ذکراست که این نوع رویکرد هم درمرحله برنامه ریزی وقبل ازاحداث زیرساخت وهم درمراحل بهره برداری وبعدازاحداث زیرساختها قابل اجرااست وصدالبته اگرباوسواس بیشتر در مرحله برنامه ریزی وقبل ازطراحی صورت پذیرد هزینه های مواجهه بامشکل رابسیارکاهش خواهدداد. همچنین بابررسی دقیق مدلهای ریاضی تولید، توزیع، انتخاب وتخصیص سفردربرنامه ریزی حمل ونقل شهری و بامدیریت مناسب عرضه وتقاضا بخش عظیمی ازسفرهای شهری را به سوی سیستم های حمل ونقل پاک وکم ضرر سوق دهیم وباطرح مناسب ومتوازن هندسی مسیرهای مختلف ازیک مبدا به یک مقصد ازازدحام بیش ازحد دریک مسیر که ممکن اس موجب تحمیل الزام نیازکاذب به توسعه زیرساخت آن مسیرگردد اجتناب نماییم

Keywords:

حمل ونقل , سفر , محیط زیست