ارتقای تصفیه فاضلاب صنایع تولید کننده خمیرمایه به روش آنزیم زنی زیستی

یکی از مشکلات عمده بهره برداری تصفیه خانه های فاضلاب صنعتی وجودترکیبات به کندی تجزیه پذیر در فاضلاب خام است که باعث می شود سرعت واکنش کاهش یافته ونیاز به هوادهی وبرگشت لجن افزایش یابد این موارد هزینه های بهره برداری و مصرف انرژی را افزایش می دهد وبعضا منجر به کاهش کیفیت تصفیه وکارایی آن خواهد شد از طرفی ساخت واحدهای جدید واصلاح سازه ای وبهبود تاسیسات تصفیه خانه گاهی با محدودیت مواجه می باشد در این شرایط استفاده از روش آنزیم زنی زیستی می تواند به بهبود فرایند تصفیه کمک شایانی نماید در این پژوهش در مقیاس آزمایشگاهی آنزیم زیستی به فاضلاب خروجی از کارخانه تولید خمیر مایه اضافه شده وقابلیت تجزیه پذیری آن مورد بررسی قرار گرفته است نتایج مطالعات حاضر والبته مطالعات پیشین در تصفیه فاضلاب صنایع پتروشیمی نشان می دهد که آنزیم زیستی می تواند به میزان 05/0 در واحد روز به ضریب سینتیکی متعارف تجزیه فاضلاب اضافه نماید در این حالت نتایج نشان می دهد که کارایی سیستم در حذف COD از 26%تا 44% افزایش خواهد یافت همچنین در شرایط استفاده از مدیا در حوض هوادهی می توان انتظار داشت این کارایی بدلیل نگهداری بیشتر میکروآنریم وتماس سوبستره با آن تا 52% بهبود یابد بنابراین می توان نتیجه گرفت استفاده ازاین روش قادر است با کاهش هزینه های ساخت وبهره برداری بعنوان یک روش مکمل کارآمد در سامانه های تصفیه فاضلاب بویژه فاضلاب صنعتی ، مورد استفاده قرار گرفته وبدون بروز اثرات ثانویه نیازهای زیست محیطی برای تخلیه پساب را برآورده سازد .

Keywords:

آنزیم زیستی , بیووتا , خمیر مایه , ضریب واکنش , فاضلاب صنعتی