علیرضا واعظی - دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست دانشکده تحصیلات تکمیلی محیط زیست دانشگاه تهران
ابوالفضل بشیری - دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست دانشکده تحصیلات تکمیلی محیط زیست دانشگاه تهران
محمدحسین نیک سخن - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست دانشکده تحصیلات تکمیلی محیط زیست دانشگاه تهران
محسن آقا شاهی - استادیارمهندسی محیط زیست دانشکده تحصیلات تکمیلی محیط زیست دانشگاه تهران

بام های سبز بخشی از تلاش ها برای پایدار تر ساختن شهرها ویکی از راه حلهای مدرن برای مشکلات شهری می باشد نقش عمده بام سبز در مدیریت آب های رواناب شهری ،کاهش اثرات گازهای گلخانه ای ،تنوع محیط زیستی در موجودات زنده شهری (گیاهان وجانوران ) جلوگیری از تابش اشعه فرابنش به ساختمان ،بهبود وتلطیف هوا ،کاهش دما ،جلوگیری از آتش سوزی ساختمان ها ،کاهش نفوذ تابش الکترومغناطیس بهبود کیفیت اقلیمی وایجاد تهویه مطبوع در شهر پاکیزگی وکاهش آلودگی هوا ذخیره انرژی وکاهش آلودگی صوتی می باشد در سالهای اخیر برروی ابعاد مختلف فنی ، زیستی محیطی ،اکولوژیکی واقتصادی بام های سبز تحقیقات بسیاری صورت گرفته است اما در رابطه با تاثیر این بام برروی کیفیت رواناب شهری تحقیقات کمی صورت گرفته است وجمع بندی مشخصی راجع به این موضوع ارائه نگردیده است این مقاله به بررسی بام های سبز به عنوان راهبردی در جهت ارتقا کیفیت زیست محیطی شهری می پردازد دراین راستا با تعریفی از بام های سبز به اهمیت حضور این پدیده در شهرهای امروزی می پردازیم سپس با استفاده از تجربیات جهانی به تشریح تاثیرات بام های سبز شهری در بعد اکولوژیکی وزیست محیطی با تاکید ویژه بر اثرات کیفی آنها بر رواناب شهری می پردازیم عوامل موثر بر کیفیت آب رواناب خروجی از بام سبز بر مورد بحث وبررسی قرار می گیرد غلظت فسفر نیتروژن فلزاست سنگین وpH در رواناب پشت بام سبز مورد بررسی گرفت همچنین تاثیر شستشوی اولیه وارتباط بین کوددهی ،آلودگی رواناب وتوسعه پوشش گیاهی مورد بررسی قرار گرفت نتایج به وضوع نشان دهنده این واقعیت بود که نیاز به تحقیقات بیشتر در رابطه با عملکرد بام سبز به ویژه تاثیر آن بر کیفیت رواناب در محیط شهری وجود دارد .

بام سبز ، توسعه پایدار ،کیفیت رواناب ، شهری ،آلودگی