بررسی شرایط هیدروژئولوژیکی دشت سراب با لحاظ تأثیر جریانات سطحی بر آبخوان

زیبایی ذاتی، تنوع زمین شناسی و ویژگی زایایی، دشت سراب را تبدیل به منبع آب مهم و بی نظیری کرده است. در مناطق روستایی مهم ترین منبع آب شرب، منابع آب زیرزمینی است. اغلب آب شرب دشت سراب نیز از منابع آب زیرزمینی تأمین می شود. در این مطالعه نمونه های آب زیرزمینی آبخوان های دشت سراب بر اساس استاندارد سازمان بهداشت جهانی از نظر کیفیت آب شرب مورد بررسی قرار گرفتند. منطقه مورد مطالعه در شمال غربی ایران در فاصله 130 کیلومتری شرق شهرستان تبریز واقع شده است. دشت سراب، قسمتی از حوضه آبریز آجی چای بوده که متوسط بارش سالانه 340 میلی متر و متوسط درجه حرارت سالانه 9 درجه سانتی گراد دارد و منطقه مورد مطالعه جز مناطق نیمه خشک است. بالا بودن سدیم و کلر باعث افزایش هدایت الکتریکی در دشت سراب شده است. منابع آب سطحی سبب تغذیه کمی و کیفیت آبخوان می گردد. سطح آب زیرزمینی در بخش های مرکزی آبخوان بالا است. جنس رسوبات منطقه مورد مطالعه اغلب دانه درشت هستند و منابع آب سطحی و بارش باعث تغذیه آبخوان می شود. در اطراف رودخانه آجی چای سطح آب زیرزمینی بالا است و در مواقع پرآبی سطح آب زیرزمینی حالت باتلاقی به خود می گیرد. در بخش های مرکزی دشت سراب مراتع و پوشش گیاهی مشاهده می شود که به دلیل تغذیه آبخوان از منابع آب سطحی است.

Keywords:

آجی چای , تبادل رودخانه , زمین شناسی , کیفیت آب , هیدروژئولوژی