مریم امان پور - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایوانکی،سمنان
مرتضی نیک فطرت - عضو هیات علمی دانشکده فنی و حرفه ای سما،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.البرز

رشد بی رویه جمعیت که به دنبال آن افزایش ساخت و ساز و توسعه شهری بدون توجه به اکوسیستم ها و عدم برنامه ریزی و مدیریت صحیح و سهولت مداخله در طبیعت به واسطه تحولات فن آوری و غلبه منافع فردی به مصالح جمعی منجر به تولید زباله، تخریب اکوسیستم های طبیعی، مصرف بی رویه انرژی و گرم شدن کره زمین و افزایش آلودگی و جزایرگرمایی و کاهش انرژی فسیلی شده است. در این بین معماری پایدارشامل به کارگیری روشهای مختلف برای هماهنگی با محیط است و در ایجاد تعادل بین الزامات محیطی و اقتصادی تلاش می نماید. در این جنبش جهانی ، معماران نیز همسو با سایر دانشمندان در پی یافتن راهکارهای جدید برای تامین زندگی مطلوب انسان بوده اند.به طراحی اکولوژیک باید به عنوان یک ارتباط همه جانبه و در برگیرنده مدیریت صحیح انرژی و مواد مصرفی در سیستم مصنوع و همگان با اکوسیستم های جهان زنده نگریست .و در این مبحث فشردگی و کاربری مختلط یکی از الگوهایی شهر پایدار است،که ساختمانهای بلند مرتبه با رویکرد اکولوژیک (بوم شناختی)یکی از مصداقهای آن است،که چنانچه ساختمان خود را بر محیط اطراف تحمیل نکند میتواند مثمر ثمر باشد. یک طراح باید نگرش محدود خود را از طبیعت افزایش دهد تا بتواند در پروژه های خود مفاهیم وسیعتری از اکولوژی محیط را بگنجاند.هدف از ارائه این مقاله بررسی جایگاه مفاهیم بوم شناختی در ساختمانهای بلند مرتبه و ویژگیهای معماری آن همراه با معرفی نمونه های مطلوب میباشد تا بعنوان مدلی برای ساختمانهای آینده مورد توجه قرار گیرد.روش تحقیق در این پژوهش با توجه به ماهیت بحث به صورت توصیفی-تحلیلی و در بستر مطالعات کتابخانه ای می باشد.

معماری پایدار ، معماری اکولوژیک ، اکوسیستم ، مدیریت انرژی ، ساختمان بلند مرتبه ،