اصول سرپرستی و سرپرستی سازمان در بهبود مدیریت عالیسازمان
عنوان مقاله: اصول سرپرستی و سرپرستی سازمان در بهبود مدیریت عالیسازمان
شناسه ملی مقاله: EPCONF01_097
منتشر شده در اولین کنگره علمی پژوهشی سراسری توسعه و ترویج علوم تربیتی و روانشناسی،جامعه شناسی و علوم فرهنگی اجتماعی ایران در سال 1394
شناسه ملی مقاله: EPCONF01_097
منتشر شده در اولین کنگره علمی پژوهشی سراسری توسعه و ترویج علوم تربیتی و روانشناسی،جامعه شناسی و علوم فرهنگی اجتماعی ایران در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
فریده طاهری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته علوم و قرآن و حدیث
خلاصه مقاله:
فریده طاهری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته علوم و قرآن و حدیث
واژه ی سرپرست در برابر واژه ی لاتین سوپروایزر Supervisor به کار گرفته شده است سرپرست فردی است که از طریق برقراری ارتباط، فعالیتهای سازمان را به وسیله ی زیردستان (نیروی خط قدم کار و تولید) به انجام می رساند و علم و هنر هدایت و رهبری، نظارت و کنترل بر زیردستاان را سرپرستی گویند. سرپرستان سنگ نگهدارده ی سقف سازمان (سنگ بنای سازمان) هستند سرپرستان نقطه ی پرگار مدیریت و بی شک حلقه ی ارتباطی بسیار مهم در زنجیره ی مدیریت و سازمان به شمار می آیند که با موقعیت خاص خود موجبات استحکام سازمان شده و حیات، سلامت وبقای آن را تضمین می نماید. سرپرستی را باید هنر مدیریت و نوعی رهبری دانست زیرا هنر جلب مشارکت زیردستان برای انجام فعالیتهای سازمانی است. در اینجا لازم به ذکر است که مدیران رده ی سرپرستی از مهارت فنی قابل توجهی در سازمانبرخوردارند و با مدیریت عالی به توسعه و ارتقاء شرکت کمک شایانی ارائه می نمایند که در این پژوهش به بررسی این ارتباط می پردازیم.
کلمات کلیدی: سرپرست، سرپرستی، مدیریت، مدیر، سازمان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/408233/